به گزارش اختصاصی نفت آرا،محمد شیاع السودانی، نخست‌وزیر عراق، در تازه‌ترین اظهارات خود از تحولات گسترده در زیرساخت‌های انرژی این کشور پرده برداشت؛ تحولی که اگر واقعی و پایدار باشد، می‌تواند نقشه ژئوپلیتیک انرژی منطقه را بازنویسی کند.
السودانی می‌گوید تعداد پروژه‌های معوقه که از دولت‌های پیشین به ارث رسیده بود، از هزاران مورد به کمتر از ۸۵۰ پروژه کاهش یافته است. همزمان، عراق برای نخستین‌بار وارد مرحله اجرای گسترده نیروگاه‌های خورشیدی، انرژی‌های تجدیدپذیر و توقف فلرینگ گاز (سوزاندن گازهای همراه نفت) شده است؛ تحولاتی که چند پیام مهم در خود نهفته دارد:
تصفیه پروژه‌های نیمه‌کاره؛ نشانه‌ای از مدیریت نوین یا آرایش تبلیغاتی؟
بررسی تجربه‌های گذشته در عراق نشان می‌دهد که بخش قابل توجهی از پروژه‌های معوق، قربانی فساد ساختاری، ناپایداری سیاسی و نبود اولویت‌بندی در بودجه‌ریزی بوده‌اند. کاهش عددی پروژه‌های معوق به خودی خود می‌تواند نشانه‌ای از نظم اجرایی تازه باشد؛ اما بدون شفاف‌سازی درباره سرنوشت این پروژه‌ها، همچنان تردیدهایی درباره واقعی بودن این ادعا وجود دارد. آیا پروژه‌ها اجرا شده‌اند یا از لیست حذف شده‌اند؟ پاسخ به این سوال اهمیت زیادی دارد.
 ورود به انرژی‌های تجدیدپذیر؛ عراق در مسیر تنوع‌بخشی به سبد انرژی
عراق، با منابع گسترده نفت و گاز، تا امروز یکی از کم‌تحرک‌ترین کشورها در حوزه انرژی‌های نو بوده است. اعلام رسمی السودانی درباره اجرای بزرگ‌ترین برنامه انرژی خورشیدی و پاک، می‌تواند نشانه‌ای از آغاز یک چرخش استراتژیک در سیاست انرژی بغداد باشد. توسعه انرژی‌های تجدیدپذیر برای عراق، تنها یک انتخاب فناورانه نیست؛ بلکه ضرورتی اقتصادی و زیست‌محیطی‌ست:
    •    کاهش فشار بر شبکه برق فرسوده کشور
    •    مقابله با بحران کم‌آبی و گرمایش شدید در مناطق جنوبی
    •    جذب سرمایه‌گذاری خارجی و افزایش اشتغال
 توقف سوزاندن گاز همراه نفت؛ عراق به استقبال استقلال انرژی می‌رود؟
سوزاندن گازهای همراه نفت (فلرینگ) یکی از پدیده‌های پرهزینه و بحران‌زای صنعت نفت عراق است. بر اساس گزارش بانک جهانی، عراق در میان سه کشور نخست جهان از نظر حجم فلرینگ قرار داشته است؛ یعنی هر سال میلیاردها دلار گاز ارزشمند را در مشعل‌ها می‌سوزانده.
السودانی اعلام کرده که بیش از ۷۰ درصد از این گازها اکنون به جای سوختن، جمع‌آوری و مورد استفاده قرار می‌گیرند. اگر این عدد دقیق و مستند باشد، عراق به سرعت در حال حرکت به سمت بهره‌برداری حداکثری از منابع گاز داخلی و کاهش واردات از ایران است.
نتیجه‌گیری: عراق، بازیگر نوظهور انرژی در خاورمیانه؟
تحولات اخیر عراق نشان می‌دهد که این کشور نه‌تنها قصد نوسازی زیرساخت‌های فرسوده‌اش را دارد، بلکه می‌خواهد خود را به عنوان بازیگری هوشمند در آینده انرژی منطقه بازتعریف کند؛ بازیگری که هم از گاز و نفت استفاده می‌کند، هم از انرژی خورشیدی و تجدیدپذیر، و هم تلاش دارد سهم بیشتری از بازار منطقه‌ای برق و گاز به دست آورد.
با این حال، همه‌چیز به یک پرسش کلیدی گره خورده:آیا این وعده‌ها، در صحنه اجرایی هم به اندازه عرصه رسانه‌ای قوی هستند؟ یا با تغییر دولت، این تحولات هم به سرنوشت پروژه‌های معوقه قبلی دچار خواهند شد؟