وعده های بدون پشتوانه در هویزه: از اتان پلاس تا اتان پوچ/ثروت سازی یا سراب مدیریتی/از وعده اشتغال تا سکوت آماری

به گزارش نفت آرا،وعده‌های افشین کیانی در ظاهر بسیار مثبت و ملی‌گرایانه به نظر می‌رسند، اما در تحلیل دقیق‌تر، نیاز به شفاف‌سازی‌های بیشتری دارند. چند نکته اساسی در این خصوص قابل توجه است:
تبدیل گازهای همراه نفت به ثروت و رویکرد محیط‌زیست‌محور: این وعده در ابتدا بسیار امیدوارکننده به نظر می‌رسد، اما شفاف‌سازی لازم در خصوص میزان واقعی جمع‌آوری و فرآوری گازهای همراه وجود ندارد. آمارهای رسمی نشان می‌دهند که در برخی مناطق جنوبی کشور، هنوز فرآیند سوزاندن گازهای همراه ادامه دارد. اگر دغدغه محیط‌زیست واقعاً در اولویت است، چرا گزارشی از کاهش فلرینگ و بهبود کیفیت هوا در این مناطق منتشر نمی‌شود؟
انتقال اتان پلاس (C2+) به پتروشیمی بندر امام: این اقدام در ظاهر یک وظیفه روتین در زنجیره پتروشیمی به شمار می‌آید و نباید آن را به‌عنوان یک دستاورد مدیریتی ویژه معرفی کرد. همچنین، هیچ اطلاعاتی درباره بهینه‌سازی‌ها، کاهش هدررفت‌ها یا ارزش‌افزوده این انتقال خوراک منتشر نشده است. اگر واقعاً تولید اتان پلاس یک مزیت رقابتی ایجاد کرده، چرا تحلیل‌های اقتصادی و مالی از آن ارائه نشده است؟
ارتباط با عشایر و دیدار با بزرگان طوایف: این حرکت به نظر بیشتر بار تبلیغاتی و پوپولیستی دارد تا اقدامات عملی و مؤثر. باید بررسی شود که آیا در این راستا پروژه‌های توسعه‌ای، طرح‌های اشتغال‌زایی یا سرمایه‌گذاری‌های محلی در دستور کار قرار گرفته است یا خیر. اگر هدف واقعی حمایت از مردم محلی است، باید شاخص‌های ملموس مانند کاهش بیکاری، ارتقاء سطح آموزش و بهداشت در این مناطق ارائه شود، نه صرفاً عکس‌های یادگاری و سخنرانی‌های عمومی.
در مجموع، وعده‌های افشین کیانی اگرچه از نظر ظاهر بسیار جذاب و مثبت به نظر می‌رسند، اما فاقد شفافیت اجرایی و ارزیابی‌های مستند و قابل اندازه‌گیری برای مردم و بازار سرمایه هستند. برای آنکه این وعده‌ها اعتبار یابند، ضروری است که داده‌ها و نتایج واقعی و مستند از میزان جمع‌آوری گاز، درآمدزایی، پروژه‌های محیط‌زیستی و اشتغال‌زایی منتشر شود.