یک کارشناس ارشد حوزه انرژی گفت: بنده به شدت اعتقاد دارم لوله‌های گاز ایران را به امارات و کویت وصل کنیم که همکاری با عمان می‌تواند شروع آن باشد.
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی نفت آرا، سیدمهدی حسینی درباره امکان توسعه یکپارچه هنگام میدان مشترک با عمان اظهار داشت: تاریخچه اینکه اولین بار در نظر گرفته شد که میدان هنگام با بوخای غربی عمان مشترک است و باید یکپارچه توسعه داده شود، به 25 سال قبل برمی‌گردد، بنده زمانی با هدف اینکه به صورت مشترک میدان را توسعه دهیم، به عمان سفر کردم یکی از سخت‌ترین مراحل کار روی میادین مشترک تعیین سهم است، آن زمان توافقنامه‌ای امضا کردم که سهم ایران 80 درصد و سهم عمان 20 درصد است و آنها نیز پذیرفتند. محور توسعه در زمینه این میدان گازی-کاندنسیت؛ بیشتر برداشت گاز بوده است، عمان برای تاسیسات ال‌ان‌جی راس‌الخیمه نیاز به گاز داشت و قرار بود نفت هم اقتصاد پروژه را تامین کند. اما این قضیه پیش نرفت، دولت در ایران تغییر کرد و گروهی از مسئولین فلات قاره اعلام کردند که گاز این میدان را برای قشم لازم داریم بنابراین موضوع منتفی شد تا اینکه طرف عمانی و ایران هر کدام به صورت جداگانه شروع به تولید کردند. آن زمان ایران به 25 تا 30 هزار بشکه تولید نفت رسید و موضوع برداشت گاز در محاسبات مطرح نشد، در حالی که در مذاکرات اولیه بحث برداشت گاز و شروع همکاری منطقه‌ای در این حوزه مطرح بود.
وی افزود: بنده به شدت اعتقاد دارم لوله‌های گاز ایران را به امارات و کویت وصل کنیم که همکاری با عمان می‌تواند شروع آن باشد، امروز نفت هنگام سال‌هاست که تولید و میدان تا حد زیادی تخلیه شده، بنابراین بحث گاز اهمیت دارد و می‌تواند محور اصلی باشد. اما لازم است ارزیابی مجدد صورت گیرد آیا ارزش دارد که تغییر سیاست دهیم و مشترکا با عمان کار کنیم؟ گرچه بنده همیشه اعتقاد داشته‌ام که کار مشترک درست است، اما با مشکلاتی هم در این قضیه روبرو هستیم، ابتدا اینکه مشکل تحریم داریم، بنابراین وقتی کشور همسایه بنا دارد با ما کار کند برخی نگرانی‌ها خواهد داشت، نمونه آن را در خزر و شاه‌دنیز میدان مشترک با آذربایجان است هرچند امریکا آن را مشمول تحریم نکرد.
این کارشناس ارشد حوزه انرژی در گفت‌وگو با خبرنگار اقتصادی ایلنا، تصریح کرد: در کار توسعه‌ای میدان هنگام مشترک با عمان درست است که تحریم ممکن است نگرانی‌هایی بوجود آورد اما آن سوی ماجرا هم اینکه ممکن است امریکا مجوز بدهد تحریم نشود، موضوع دیگر اینکه ما برخی محدودیت‌ها در زمینه انتخاب پیمانکار ثالث داریم تا بتوانیم میدان را مشترکا توسعه دهیم اما عمان در این زمینه که چه قراردادی منعقد کنند، امتیاز بدهند و یا مشارکت در تولید داشته باشند، مشکلی ندارند و ما هنوز به لحاظ قوانینی که داریم مشکلاتی داریم که البته قابل حل است. در هر حال از مخزن و همچنین پروژه مصرف گاز در قشم باید ارزیابی مجدد صورت گیرد و بعد تصمیم‌گیری شود.
وی با بیان اینکه سال‌هاست از میدان هنگام برداشت می‌شود و این موضوع چندان اهمیت ندارد، اصل کار مشارکت با کشورهای همسایه است، تاکید کرد: مثلا در پارس‌جنوبی هر کدام از دو کشور ایران و قطر هر میزان که بخواهند تولید می‌کنند و چون ما امکانات کمتری داریم قطر برداشت بیشتری دارد و به این ترتیب به میدان آسیب وارد می‌شود. در مورد میادین مشترک با عربستان، میدان آرش در منطقه بی‌طرف بین کویت و عربستان، میدان آزادگان مشترک با مجنون عراق هم اوضاع از همین قرار است. ما در گذشته متوجه شدیم که ممکن است محدودیت‌ها اجازه ندهد که روی میدان به صورت مشترک کار کنیم بنابراین کمیته فنی مشترک با این کشورها تشکیل دادیم که هراز چندگاهی اطلاعات میدان را باهم تبادل می‌کردند تا به میدان آسیب وارد نشود و به بهترین شکل توسعه پیدا کند حتی قبل از اقدامات؛ همدیگر را مطلع می‌کردیم، مثلا اگر امارات بنا داشت در میدان لرزه‌نگاری انجام دهد از قبل ما را مطلع می‌کرد و یا اینکه اگر قرار بود کشتی این کشور وارد آب‌های ایران شود ما خبر داشتیم و شرط هم این بود که هر اطلاعاتی از میدان حاصل می‌شد در اختیار ما هم قرار می‌گرفت و این کار را تسهیل می‌کرد. یعنی ما با دانش و همکاری با همسایگان کار را جلو می‌بردیم، حتی در شرایط جنگ هم شرایط را تغییر دادیم اما کار را تعطیل نکردیم مثلا در میدان مبارک کمیته مشترکی با شارجه داشتیم، با قایق تندرو و یا هلیکوپتر به میدان می‌رفتیم تا پروژه تعطیل نشود.
حسینی بیان داشت: اکنون در میدان آزادگان با مجنون عراق مشترکیم آنها با شل کار را توسعه می‌دهند، اما ما هیچ کاری نکردیم. بنده به عنوان شهروند مدعی هستم که سلامت خودم را روی قرارداد با ژاپن در میدان آزادگان گذاشتم، اما ژاپنی‌ها را اخراج کردند، در حالی که در سال 83 مقرر شده بود 52 ماه بعد به تولید 260 هزار بشکه برسیم و اکنون بعد از 18 سال هنوز نمی‌دانیم که چگونه میدان را توسعه دهیم، حال آنکه اگر کمیته مشترک با عراق تشکیل دهیم با همان سیاست هماهنگ اطلاعات را تبادل کرده و زودتر شروع به تولید خواهیم داشت.
وی درباره توسعه میادین مشترک با آذربایجان نیز گفت: خطوط مرزی با آذربایجان تعیین نشده و در حوزه خزر خط مرزی نداریم. میدان شاه‌دنیز در آب‌های آذربایجان قرار دارد که اگر خط مرزی هم کشیده شود ما نمی‌توانیم ادعایی در مورد آن داشته باشیم، ولی در عملیات میدان 10 درصد شریک شدیم و کنسرسیوم اروپایی شروع به کار کرد، ما هم به عضویت کنسرسیوم درآمدیم. زمانی آذربایجان در نظر داشت یک میدانی را توسعه دهد، با محاسباتی مشخص شد که میدان داخل آب‌های ایران است، در نتیجه ما اجازه ندادیم کار را شروع کنند هرچند مذاکراتی هم با بی پی و شل داشتند، چون منطقه مورد اختلاف بود و شرکت‌های بین‌المللی حاضر نیستند به این شکل کار کنند و ریسک دعوای سیاسی همسایگان را قبول نمی‌کنند. بنابراین آنها عقب کشیدند، در هر حال خط مرزی با اذربایجان و کشورهای حاشیه خزر تعیین نشده و فعلا امکان توسعه مشترک چندان منطقی نیست.
انتهای پیام/.
وی افزود: بنده به شدت اعتقاد دارم لوله‌های گاز ایران را به امارات و کویت وصل کنیم که همکاری با عمان می‌تواند شروع آن باشد، امروز نفت هنگام سال‌هاست که تولید و میدان تا حد زیادی تخلیه شده، بنابراین بحث گاز اهمیت دارد و می‌تواند محور اصلی باشد. اما لازم است ارزیابی مجدد صورت گیرد آیا ارزش دارد که تغییر سیاست دهیم و مشترکا با عمان کار کنیم؟ گرچه بنده همیشه اعتقاد داشته‌ام که کار مشترک درست است، اما با مشکلاتی هم در این قضیه روبرو هستیم، ابتدا اینکه مشکل تحریم داریم، بنابراین وقتی کشور همسایه بنا دارد با ما کار کند برخی نگرانی‌ها خواهد داشت، نمونه آن را در خزر و شاه‌دنیز میدان مشترک با آذربایجان است هرچند امریکا آن را مشمول تحریم نکرد.
این کارشناس ارشد حوزه انرژی در گفت‌وگو با خبرنگار اقتصادی ایلنا، تصریح کرد: در کار توسعه‌ای میدان هنگام مشترک با عمان درست است که تحریم ممکن است نگرانی‌هایی بوجود آورد اما آن سوی ماجرا هم اینکه ممکن است امریکا مجوز بدهد تحریم نشود، موضوع دیگر اینکه ما برخی محدودیت‌ها در زمینه انتخاب پیمانکار ثالث داریم تا بتوانیم میدان را مشترکا توسعه دهیم اما عمان در این زمینه که چه قراردادی منعقد کنند، امتیاز بدهند و یا مشارکت در تولید داشته باشند، مشکلی ندارند و ما هنوز به لحاظ قوانینی که داریم مشکلاتی داریم که البته قابل حل است. در هر حال از مخزن و همچنین پروژه مصرف گاز در قشم باید ارزیابی مجدد صورت گیرد و بعد تصمیم‌گیری شود.
وی با بیان اینکه سال‌هاست از میدان هنگام برداشت می‌شود و این موضوع چندان اهمیت ندارد، اصل کار مشارکت با کشورهای همسایه است، تاکید کرد: مثلا در پارس‌جنوبی هر کدام از دو کشور ایران و قطر هر میزان که بخواهند تولید می‌کنند و چون ما امکانات کمتری داریم قطر برداشت بیشتری دارد و به این ترتیب به میدان آسیب وارد می‌شود. در مورد میادین مشترک با عربستان، میدان آرش در منطقه بی‌طرف بین کویت و عربستان، میدان آزادگان مشترک با مجنون عراق هم اوضاع از همین قرار است. ما در گذشته متوجه شدیم که ممکن است محدودیت‌ها اجازه ندهد که روی میدان به صورت مشترک کار کنیم بنابراین کمیته فنی مشترک با این کشورها تشکیل دادیم که هراز چندگاهی اطلاعات میدان را باهم تبادل می‌کردند تا به میدان آسیب وارد نشود و به بهترین شکل توسعه پیدا کند حتی قبل از اقدامات؛ همدیگر را مطلع می‌کردیم، مثلا اگر امارات بنا داشت در میدان لرزه‌نگاری انجام دهد از قبل ما را مطلع می‌کرد و یا اینکه اگر قرار بود کشتی این کشور وارد آب‌های ایران شود ما خبر داشتیم و شرط هم این بود که هر اطلاعاتی از میدان حاصل می‌شد در اختیار ما هم قرار می‌گرفت و این کار را تسهیل می‌کرد. یعنی ما با دانش و همکاری با همسایگان کار را جلو می‌بردیم، حتی در شرایط جنگ هم شرایط را تغییر دادیم اما کار را تعطیل نکردیم مثلا در میدان مبارک کمیته مشترکی با شارجه داشتیم، با قایق تندرو و یا هلیکوپتر به میدان می‌رفتیم تا پروژه تعطیل نشود.
حسینی بیان داشت: اکنون در میدان آزادگان با مجنون عراق مشترکیم آنها با شل کار را توسعه می‌دهند، اما ما هیچ کاری نکردیم. بنده به عنوان شهروند مدعی هستم که سلامت خودم را روی قرارداد با ژاپن در میدان آزادگان گذاشتم، اما ژاپنی‌ها را اخراج کردند، در حالی که در سال 83 مقرر شده بود 52 ماه بعد به تولید 260 هزار بشکه برسیم و اکنون بعد از 18 سال هنوز نمی‌دانیم که چگونه میدان را توسعه دهیم، حال آنکه اگر کمیته مشترک با عراق تشکیل دهیم با همان سیاست هماهنگ اطلاعات را تبادل کرده و زودتر شروع به تولید خواهیم داشت.
وی درباره توسعه میادین مشترک با آذربایجان نیز گفت: خطوط مرزی با آذربایجان تعیین نشده و در حوزه خزر خط مرزی نداریم. میدان شاه‌دنیز در آب‌های آذربایجان قرار دارد که اگر خط مرزی هم کشیده شود ما نمی‌توانیم ادعایی در مورد آن داشته باشیم، ولی در عملیات میدان 10 درصد شریک شدیم و کنسرسیوم اروپایی شروع به کار کرد، ما هم به عضویت کنسرسیوم درآمدیم. زمانی آذربایجان در نظر داشت یک میدانی را توسعه دهد، با محاسباتی مشخص شد که میدان داخل آب‌های ایران است، در نتیجه ما اجازه ندادیم کار را شروع کنند هرچند مذاکراتی هم با بی پی و شل داشتند، چون منطقه مورد اختلاف بود و شرکت‌های بین‌المللی حاضر نیستند به این شکل کار کنند و ریسک دعوای سیاسی همسایگان را قبول نمی‌کنند. بنابراین آنها عقب کشیدند، در هر حال خط مرزی با اذربایجان و کشورهای حاشیه خزر تعیین نشده و فعلا امکان توسعه مشترک چندان منطقی نیست.
انتهای پیام/.
https://naftara.ir/vdcg.n9wrak97ypr4a.html
پربيننده ترين خبرها