پروفسور «جان دان» استاد دانشگاه کمبریج انگلستان معتقد است عربستان با بهره برداری از میدان گازی آرش به دنبال استفاده از فرصت های ایجاد شده برای صادرات گاز طبیعی مایع به اروپا به جای روسیه است.
۰
۰
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی نفت آرا، مذاکرات ایران و عربستان با میانجیگری عراق در حال انجام است و در این میان اخباری مبنی بر دیدار وزاری خارجه ایران و عربستان مخابره شده است.
در صورت صخت این موضوع، نشان دهنده پیشرفت چشمگیر در روابط دو کشور است و بنا بر برخی اخبار باز شدن سفارتخانه های دو کشور را به دنبال خواهد داشت.
از سوی دیگر این موضوع می تواند بر سرنوشت میدان مشترک گازی میان ایران و عربستان و کویت نیز تأثیرگذار باشد.
پرونده میدان آرش به کشورهای کلیدی خلیج فارس به ویژه ایران و عربستان سعودی فرصتی میدهد تا علی رغم تنشها، روابط کاری با یکدیگر داشته باشند.
اکنون کویت و عربستان اعلام کردهاند که در نظر دارند از این میدان بهرهبرداری کنند، طبیعتا ایران در این میدان شریک هست، اما اینکه هر کدام از سه کشور چقدر سهم دارند، مشخص نیست. کویت و عربستان حتما با هم به توافق سهمی رسیدهاند اما سهم ایران موقعی تعیین میشود که خط مرزی را تعیین کرده باشد چون براساس ادعای کارشناسان انرژی، بدون خط مرزی نمیتوان گفت چقدر از میدان در آبهای ایران است.
در شرایط کنونی که نگرانیها در مورد قیمت جهانی انرژی و کمبود گاز به دلیل بحران اوکراین تشدید شده است، شاید حل موضوع میدان آرش مهم شمرده شود هرچند حل آرام و سریع آن موجب نمیشود که تولید در آرش در کوتاه مدت بدون هزینههای قابل توجه توسعه آن که حدودا ۷ میلیارد دلار برآورد میشود، مقدور باشد.
با توجه به این شرایط و به منظور اجتناب از اقداماتی که احتمالا به اشتباه حساسیتهای سیاسی بین طرفین را تشدید کند، بهترین رویکرد عدم دخالت کشورهای دیگر مانند ایالات متحده باشد. در این میان، این پرونده به کشورهای کلیدی خلیج فارس به ویژه ایران و عربستان سعودی فرصتی میدهد تا علی رغم تنشها، روابط کاری با یکدیگر داشته باشند.
در خصوص این موضوع خبرنگار بازار مصاحبه ای با پروفسور «جان دان» استاد دانشگاه کمبریج انگلستان انجام داده که در ادامه آمده است.
«جان دان» استاد کنونی دانشگاه کمبریج انگلستان است. تخصص او بحث انقلابها و تغییر رژیمها است. وی سابقه تدریس در دانشگاه هاروارد آمریکا را نیز دارد. او استاد برجسته نظریه و اندیشه سیاسی است و صاحب کتاب «انقلابهای مدرن» است. بر اساس اخبار منتشر شده مذاکرات ایران و عربستان به نتایج خوبی رسیده است و احتمال دیدار وزاری خارجه دو کشور تا چند روز دیگر وجود دارد. ارزیابی شما چیست؟
عربستان سعودی و ایران به عنوان کشور و دولت از همکاری با یکدیگر بسیار بیشتر از تلاش برای آسیب رساندن به یکدیگر سود می برند و واضح است که اگر آنها به طور پیوسته این کار را انجام دهند، به نفع اکثر کشورهای دیگر منطقه خواهد بود. این همکاری می تواند به نفع فلسطینیان فقیر باشد. چرا عربستان حاضر شد در شرایط کنونی و فارغ از نتیجه مذاکرات هسته ای ایران، به دیپلماسی با ایران روی آورد؟
من فکر میکنم که برای گروههایی که در حال حاضر بر هر کشور حکومت میکنند، باید همین امر صادق باشد، هر چند در حال حاضر برای هر دو غیر قابل قبول باشد. آسیب رساندن به استانداردهای زندگی اکثر جمعیت خود از طریق سرمایه گذاری های نظامی گسترده برای هر گروه حاکم در درازمدت بسیار زیان آور است، به ویژه اگر گروه های مورد بحث ادعای حق خود برای حکومت بر اساس دلایل مذهبی داشته باشند و در بسیاری از موارد شناخته شده باشند که در حال محافظت یا ارتقای استانداردهای زندگی هستند.
این می تواند برای مدتی کار کند، اما یک استراتژی طولانی مدت برای حکمرانی نیست. رهبران کنونی عربستان سعودی، چین و آن طور که من می فهمم خود ایران اخیراً نسبت به این موضوع آگاهی دارند. در زمینه اقتصادی و تجاری دو کشور چه ظرفیتهای برای همکاری دارند؟
ظرفیتهای بالقوه بین اقتصادهای عربستان سعودی و ایران احتمالاً بسیار گسترده است، اما فرصتهای فوری آنها برای انجام این کار در هر مقیاسی باید تا حد زیادی به بخش هیدروکربن محدود شود. چرا عربستان به استخراج و بهره برداری از میدان آرش/ الدوره روی آورده است؟ میدانی که سرشار از منابع گازی است؟
فرصت های قابل پیش بینی زیادی برای صادرات گاز طبیعی مایع به اروپا به جای روسیه وجود دارد.
انتهای پیام/.