تشریح عملکرد پتروشیمی تبریز از زیان ۱۸۰ میلیاردی تا سودآوری

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی نفت آرا، پتروشیمی تبریز، با سابقه بیش از 4 دهه فعالیت در زمینه پتروشیمی، تولید کننده طیف کاملی از پلیمر ها شامل «پلی اتیلن » و «پلی استایرن» و «ای بی اس» در کشور است. این پتروشیمی، با پایه خوراک مایع  نفتای سبک و به ظرفیت 850 هزار تن طراحی و از سال 1375 در مدار تولید قرار گرفت. پتروشیمی تبریز  که اولین و مهم ترین تولید کننده و تامین کننده نیاز بازار کشور به «پلی استایرن» و «ای بی اس» است، تا سال 1396 با زیان انباشته 180 میلیارد تومانی روبرو بوده که با اتخاذ تدابیری موفق شده از 1396 به بعد  ضمن خارج شدن از زیان،  به سوددهی و افزایش تولید در سطح چشم گیری دست یابد.
مهندس سیاوش درفشی مدیر عامل پتروشیمی تبریز در گفتگوی اختصاصی با خبرنگار نفت ما دستاوردهای شرکت و روند خروج از ضرر و زیان و دستیابی به سود و موفقیت شرکت پتروشیمی تبریز را توضیح می دهد. 
اولین قدم برای خروج شرکت از ضرر و زیان چه بود؟ 
پتروشیمی تبریز بر پایه خوراک مایع «نفتای سبک»  طراحی و اجرا شده است؛ از ابتدا مقرر بود حدود 1200 تن نفتا  مورد نیاز را از پالایشگاه های مختلف کشور تامین نماید اما تامین خوراک با کیفیت و کمیت مورد نیاز همواره با مشکلاتی مواجه بود. صرف نظر از این موضوع، امکان توسعه برای شرکت نیز میسر نبود؛ لذا در نیمه دوم سال 1396 با هدف افزایش ظرفیت تولید استراتژی شرکت را حول سه محور اساسی یعنی پایداری در زنجیره تامین ، افزایش تولید واحدهای موجود و احداث واحد های جدید با رویکرد تکمیل زنجیره تولید بنا نهادیم.
در خصوص زنجیره تامین، عملا از ابتدای سال 1399 با اتصال به خط اتیلن غرب و  تنوع بخشی در خوراک الفین علاوه بر نفتا و همچنین استفاده از گاز و افزایش توان ذخیره سازی توانستیم به یک پایداری نسبی  دست یابیم و شاهد افزایش تولیدات و کاهش هزینه های آن باشیم .
در همین رابطه بدلیل کمبود استایرن و واردات ACN نیز برنامه های در دستور کار داریم از جمله احداث واحد اتیل بنزن و استایرن که در حال مذاکرات قراردادی بوده و طرح ACN که در صدد اخذ مجوز های لازم برای شروع به کار آن هستیم. 
در پتروشیمی تبریز چند نفر مشغول به کار هستند؟
در این پتروشیمی حدود 2200 نفر فعالیت دارند که بخشی از این نیروها از کارکنان شرکتی ( استخدام شرکت نفت ) و  قرارداد مستقیم و بخشی دیگر از طریق پیمانکاری جذب و بکار گرفته شده اند. به دلیل دارا بودن تخصص و تجربه بالا، نیرو های این شرکت غالبا به سایر شرکتهای پتروشیمی نیز خدمات فنی ، مهندسی و عملیاتی ارایه می دهند. 
چه طرح های توسعه ای در پتروشیمی تبریز اجرایی شده است؟ 
به منظور رسیدن به هدف افزایش ظرفیت تولیدی در شرکت و با پایداری نسبی در خوراک عملا دو طرح توسعه احداث واحد سی هزار تنی پلی پروپیلن و نیز واحد پلی اتیلن 310 هزار تنی با دانش بومی رقم خورد که در اوایل سال آتی واحد پلی پروپیلن به مدار تولید و در سال 1402 طرح پلی اتیلن سنگین به اتمام خواهد رسید.احداث واحدهای اتیل بنزن و استایرن مونومر نیز به منظور رفع کمبود استایرن واحد های موجود و نیز امکان توسعه واحدهای استایرنی و ABS نیز هم اکنون در حال مذاکرات قراردادی است و تلاش خواهد شد تا پایان سال 1402 احداث و به مرحله راه اندازی برسد. احداث واحد ABS  را با عنایت به تامین استایرن و خرید دانش فنی از کره جنوبی آغاز کرده ایم. سرمایه گذاری در احداث واحد ACN نیز از طرح هایی است که در مرحله پیگیری قرار دارد. 
چالش های پیش روی شما از حیث قیمت خوراک و بحث صادرات چیست؟
 افزایش غیر منطقی قیمت ها در بخش های مختلف بر روند کسب و کار شرکت های پتروشیمی اثرات منفی خواهد داشت به ویژه اینکه در پتروشیمی تبریز، تامین برق مورد نیاز توسط خود مجتمع تامین می شود بنابراین، افزایش قیمت گاز در بخش سوخت، بر عملکرد این شرکت تاثیر زیادی خواهد داشت.
تغییرات در قیمت اتیلن نیز منجر به افزایش قیمت تمام شده محصولات شرکت و در نتیجه ضرر و زیان در سطح سودآوری خواهد شد.
در کنار این مساله، افزایش مالیات بر صادرات محصولات پتروشیمی نیز روند صادرات تاثیر منفی دارد. نکته جالب در این رابطه این است که صادرات  محصولات پلی استایرن مشمول مالیات است اما صادرات استایرن خوراک از این امر مستثنی است که این رویه بر خلاف رویکرد ارزش افزوده در تولید و صادرات است.
انتهای پیام/.