نفتآرا- قرارداد ۲۵ ساله ایران و چین در حالی منعقد شد که اطلاع رسانی چندانی در رابطه با بندهای این قرارداد صورت نگرفت که این خود جای بسی تأمل دارد.
۰
۰
گفتنی است که بسیاری از موافقان قرارداد ۲۵ ساله ایران و چین بر این باور هستند که این قرارداد از سال های قبل مطرح بود حال آن را میتوان دستاورد مهم دولت دوازدهم نام برد اتفاقی که با موافقان چندانی همراه نشده است.
همسو نبودن انتظارات طرفین قرارداد ۲۵ ساله
با نگاهی گذرا به وضعیت ایران و چین به راحتی می توان به این مهم دست یافت که انتظارات این دو کشور از قرارداد ۲۵ ساله با هم همسو نیست که این خود نقش بسزایی در نادیده گرفتن و یا کم اهمیت شمردن منافع ایران خواهد شد چراکه هر دو کشور دارای موقعیت استراتژیکی در منطقه هستند بنابراین امضای تفاهم نامه یا همان قرارداد ۲۵ ساله میتواند به منزله سرد شدن رابطه چین با اسرائیل و عربستان شود که این خود به یقین برکات بسیاری را برای کشور چین به دنبال خواهد داشت.
از سوی دیگر باید یادآور شد که تا زمانی که ایران تحریم است نمیتوان این سند همکاری را جدی گرفت. از این رو دست اندرکاران باید به این مسائل توجه کنند که چین واردکننده مواد خام و اولیه و صادرکننده کالاهای مصرفی و نهایی است. بنابراین پیام مهمی که امضای سند همکاری ایران و چین به اقتصاد ایران می دهد این است که روند خام فروشی یک تا دو قرن گذشته همچنان ادامه خواهد یافت.
بررسی پیامدهای منفی قرارداد ۲۵ ساله ایران و چین
گسترش مبادلات تجاری با چین روند استعماری و عقب ماندگی ناشی از خام فروشی یک تا دو قرن اخیر را میتواند با معضلات زیر تشدید کند. همچنین کسب ارزش افزوده پایین و در نتیجه رشد اقتصادی پایین، درآمد ارزی پایین، کاهش مستمر اشتغال مولد و صادرات فرصت شغلی به چین، غیرمردمی شدن اقتصاد، تشدید شکاف های اقتصادی و توزیع ناعادلانه درآمدها و تبدیل ایران به سکوی رشد صنایع چین را میتوان تنها بوشهای از معایب قرارداد ۲۵ ساله ایران و چین عنوان کرد.