خوشبختانه با حمایتهای ویژهای که از سمت شرکت ملی نفت شد و شخص آقای خجستهمهر موافقت کردند و واقعا همین جا از ایشان تشکر میکنم، توانستیم پس از ۲۵ سال آیتمهای اقماری نفت و گاز شرق را برقرار کنیم.
۰
۰
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی نفت آرا، شرکت نفت مناطق مرکزی ایران در سال ۱۳۷۷ تاسیس شده و یکی از پنج شرکت تولیدی نفت و گاز و دومین شرکت تولیدکننده گاز کشور است. این شرکت مسئولیت تولید و توسعه بیشتر میدانهای خشکی در محدوده جغرافیایی استانهای لرستان، کردستان، کرمانشاه، مرکزی، قم، ایلام، خراسان، آذربایجان غربی و شرقی، اردبیل، فارس، بوشهر، هرمزگان و چهارمحال بختیاری را بر عهده دارد و در حال حاضر ۳۰ درصد از گاز مورد نیاز کشور را تامین مینماید.
به بهانه بیستوهفتمین نمایشگاه بینالمللی نفت، گاز، پالایش و پتروشیمی تهران و به منظور آشنایی بیشتر با فعالیتهای شرکت نفت مناطق مرکزی ایران با مهندس مهدی حیدری مدیرعامل این شرکت گفتوگویی انجام دادهایم.
مهندس حیدری در این گفتوگو با امیدواری زیادی از آینده این شرکت سخن گفت و ابراز اطمینان کرد شرکت نفت مناطق مرکزی ایران به مهمترین تولیدکننده گاز کشور تبدیل خواهد شد. وی گفت: «مطمئن باشید خبرهای خوبی خواهیم داشت و این را هم بدانید نفت مناطق مرکزی ایران به مانند هواپیمای روی باند آماده برخاستن است و در این مسیر عواملی که مانع از پرواز است را از سر راه خود بر میدارد. در این طی طریق با مسیری که ترسیم شده هر مدیری که سکان هدایت آن را به عهده گرفته بر مبنای تفکر سیستمی که نهادینه شده به سمت پیشرفت هدایت می شود و این اطمینان را داریم که که از انجام تعهدات خود در راستای تامین گاز کشور همسو با شرکتهای تولیدی دیگر سربلند بیرون بیاییم. این گفتوگو در ادامه تقدیم میشود:
جناب آقای مهندس خیلی خوشحالم که خدمت شما هستیم. لطفاً بفرمایید جنابعالی در مدتی که سکان شرکت نفت مناطق مرکزی را در دست گرفتهاید چه برنامههایی را برای شکوفایی بیشتر این شرکت در دستور کار خود قرار دادهاید؟
من تقریبا یک سال و یک ماه است که مدیرعامل شرکت نفت مناطق مرکزی ایران هستم و این توفیق حاصل شد که یک مقطع کوتاهی که در شرکت بهره برداری نفت و گاز زاگرس جنوبی بودم در رفت و برگشتی دوباره به این شرکت برگردم. البته این بازه خیلی کوتاه بود اما خوشبختانه خیلی هم زود در ساختار فعالیتهای این شرکت قرار گرفتم. من بیش از ۱۰ سال در شرکت ملی مناطق نفتخیز جنوب و نزدیک به ۱۲ سال هم در شرکت نفت و گاز پارس سابقه کاری دارم و تلفیق فعالیتهای این دو شرکت باعث ایجاد تجربه کاری گرانقیمتی برای بنده شده است و نگاه کاری و مدیریتیام یک شخصیت تولیدی و توسعهای باشد. یعنی هم از جریان پروسه پروژه شناخت دارم و هم در تولید و با توجه به این که شرکت نفت مناطق مرکزی، شرکتی است که در چند سال آینده یعنی تا سال ۱۴۰۵ کاملا پروژهای خواهد بود و از سال گذشته که پروژهای شدنش آغاز شده فرهنگ این شرکت از تولیدی به تولیدی توسعهای در حال تغییر است. برای همین شاید هم دلیل انتخاب بنده همین بوده که از یک شرکت توسعهای اینجا آمدهام تا این کار را انجام دهم. نزدیک به ۱۵ بسته پروژهای به ارزش حدود ۴ میلیارد دلار برای شرکت نفت مناطق مرکزی تعریف شده و میتوانم بگویم جزو معدود شرکتهایی هستیم که این همه پروژه در حال حاضر با این شرایط دارد، بنابراین میطلبید شرکت نفت مناطق مرکزی که سالها فقط کار تولیدی انجام میداده است و کار توسعهای انجام نمی داد، را آماده و یک شوکی به آنها وارد کنیم. بر این اساس سعی کردیم همزمان روی دو پارامتر معرفی برند و شخصیت شرکت کار کنیم. یعنی هم برند شرکت را بهتر معرفی و هم روی ارتقاء شخصیت سازمانی مدیران و کارکنان شرکت فعالیت کنیم. در بحث معرفی برند با این نگاه رفتیم که ماموریتهای این شرکت که کامل تولیدی و خیلی مظلوم و مهجور واقع شده بود را در دو سه ماه اول با کار تبلیغاتی هدفمند و نه با نگاه نمایشی تبلیغ و اعلام کنیم و یک اعتماد به نفسی به کارکنانش بدهیم. بنابراین برای اینکه همه این شرکت را بشناسند و بدانند که چه کارهایی میکند در راستای جهاد تبیین داریم این کارها را نیز انجام میدهیم. اگر خاطرتان باشد در روزهای اول شاید خود شما هم نمیدانستید ماهیت پارس جنوبی چیست، ولی کار تبلیغاتی «کامپانیبرندینگ» باعث شد که الان این منطقه به یک هاب تبدیل شود و همه آن را بشناسند.
در بخش دوم تلاش کردیم روی «پرسنالبرندینگ» و شخصیت افراد در این شرکت کار کنیم، یعنی همه بدانند در یک شرکت معظمی که ماموریت بزرگ تولید گاز و توسعه را بر عهده دارد کار میکنند و باید اعتماد به نفس خود را افزایش دهند که خوشبختانه در جهت افزایش اعتماد به نفس کل مجموعه شرکت گام بلندی برداشتیم و از سال گذشته تاکنون این کار را آغاز کردهایم. به نظر من توانستیم این شوک را به مجموعه شرکت وارد کنیم و قطعا برای اینکه تفکر سازمانی این شرکت بزرگ تغییر کند زمان میبرد اما در حال ایجاد آن هستیم و با خود همین کارکنان مجموعه و میدان دادن به آنها و آوردن نیروهایی که کار پروژهای بیشتری کردند این ذهنیت را ایجاد میکنیم و امیدواریم بتوانیم در این زمینه به جلو حرکت کنیم.
آقای مهندس، بنده سالیان سال با شرکت نفت مناطق مرکزی در ارتباطم. واقعا در گذشته نه چندان دور سهم این شرکت در سبد گاز کشور سهم بسیار خوبی بود و همین طور که آمدیم جلو و این میراث به جنابعالی رسید، میبینیم که هر سال سهم سبد گاز کشور مرتبا در نفت مناطق مرکزی کمرنگتر میشود این واقعیت را نشأت گرفته از چه موضوعی میدانید؟
بسیار خوب! به نکته مهمی اشاره کردید همان طور که میدانید در مجموع دو شرکت نفت و گاز پارس و نفت مناطق مرکزی متولی تولید گاز کشور هستند و نزدیک به ۷۰ درصد گاز کشور در نفت و گاز پارس و ۳۰ درصد در نفت مرکزی تولید میشود. با در نظر گرفتن این دو پارامتر و این که نفت و گاز پارس مخزنی دارد که مشترک است بالطبع با توجه به شرایط مالی و اقتصادی، بودجه کشور به سمت مخازن مشترک رفت. یعنی آن سالهایی که در نفت و گاز پارس بودم و ما در این شرکت نزدیک به ۱۲۰ میلیون مترمکعب گاز تولید میکردیم، همان موقع نفت مرکزی نزدیک به ۳۰۰ میلیون مترمکعب گاز تولید میکرد. یعنی تولید گاز این شرکت بسیار چشمگیر بود. خوب سیاست به این سمت رفت که پولها به سمت مخازنی که مشترک هستند برود و در مخازن مستقل سرمایهگذاری نکنیم، بنابراین پول به سمت نفت و گاز پارس هدایت شد، منطقی هم همین است که رفتیم و به مخازنی که بین ما و قطر مشترک است ورود کنیم و خوشبختانه در مجموع دو سه دولت، عملکرد خوبی ثبت شد و خدا را شکر شرکت نفت و گاز پارس به تعهداتش رسید و اما نکته مهم و اساسی اینکه اقتصاد و پول به سمت نفت و گاز پارس و مخازن مشترک منتقل و سرمایهگذاری در میادین مستقل کم شد و وقتی سرمایهگذاری کم شود هم افزایش تولید و هم نگهداشت کم میشود. بنابراین چون دیگر میدانی در شرکت نفت مناطق مرکزی توسعه داده نشد، میزان تولیدش هم در حول و حوش ۲۵۰ میلیون مترمکعب در روز مانده است. اما با توجه به اینکه توسعه میدانها و بلوکهای نفت و گاز پارس دیگر به پایان رسیده است، تولید این شرکت کاهشی میشود و اینجاست که تمام امید کشور با توجه به این شدت مصرف گاز به شرکت مناطق نفت مرکزی است.
همین نگاه و استراتژیک بودن این محصول باعث شده است که شورای اقتصاد و شرکت ملی نفت ایران، شرکت نفت مناطق مرکزی را برای افزایش تولید گاز مکلف کرده و ۱۵ میدان را برای توسعه به ما داده است. البته نکته بسیار ظریف این موضوع این است که به خاطرکمبود پول، بیشتر پروژهها به صورت EPCF داده شده، یعنی باید فاینانسور پیدا کنیم. خودتان هم میدانید در دنیای امروز هر کسی پولی دارد متاسفانه یا به سمت دلار میبرد یا به سمت سکه و خانه. پس جذب سرمایه بخش خصوصی به راحتی میسر نمیشود و باید خیلی هنرمندانه این کار را انجام دهیم. اما ما ساکت ننشستیم و پیگیری خیلی خوبی انجام دادیم و دو سه مورد آماده قرارداد بستن است، این را هم بگویم کار بستن قرارداد در مجموعه معاونت توسعه در حال انجام است به محض اینکه نهایی شود به ما انتقال میدهند و ما کار اجرایش را انجام میدهیم. قرار است در ۵ سال آینده به حول و قوه الهی به اندازه نزدیک به ۵ فاز پارس جنوبی را در شرکت نفت مرکزی توسعه دهیم که نزدیک به ۱۳۰ میلیون مترمکعب در روز افزایش تولید خواهیم داشت و به شرایط نزدیک به تولید روزانه ۴۰۰ میلیون مترمکعب خواهیم رسید. انشاءالله باید در زمینه نگهداشت و افزایش تولید با افزایش توسعه میدانها تلاش کنیم. پس جواب پرسش شما این است که به خاطر مشترک بودن مخزنهای گازی پارس جنوبی، پول به آن سمت رفت و سرمایهگذاری در آنجا بیشتر و بالطبع در بخش خشکی و مخازن مستقل کمتر شد.
پس چشمانداز نفت مناطق مرکزی در ۵ سال آینده تولید بیش ۱۲۰ میلیون مترمکعب مازاد بر تولید فعلی است؟
بله، یعنی ما باید هم تلاش کنیم که این ۲۴۰ میلیون مترمکعب را نگه داریم که خود این یک هزینه و سرمایهگذاری میخواهد و در کنار آن باید با توسعه میدانها که ۱۵ پکیج شامل ۱۲ توسعه میدان و ۳ ایستگاه تقویت فشار است، به این هدف برسیم. انشاءالله با این شرایط بتوانیم هم نگهداشت تولید را داشته باشیم و هم بازه زمانی این ۲۴۰ میلیون مترمکعب را بیشتر کنیم. امیدوارم با توسعه میدانهای گازی جدید بتوانیم تولید گاز را افزایش دهیم که این اقدام در حال حاضر آغاز شده است.
لطفاً به جزئیات این میادین اشاره کنید؟
همانطور که میدانید ۱۵ بسته شامل میدانهای دی، آغار، توس، خارتنگ، گردان، ارم، پازن، باباقیر، بیستون، ایستگاه تقویت فشار شانول، ایستگاه تقویت فشار سرخون و فاز دوم پالایشگاه فراشبند با تصویب هیاتمدیره شرکت ملی نفت ایران به شرکت نفت مناطق مرکزی واگذار شده است. مجموع این میدانها، ایستگاهها و پالایشگاهها در افق پنج ساله تولید گاز این شرکت را نزدیک به ۵ پارس جنوبی یعنی بیش از ۱۲۰ میلیون مترمکعب در روز افزایش خواهد داد.
میزان سرمایهگذاری پیشبینی شده برای رسیدن به این عدد چقدر است و پیمانکارانی که قرار است این کار را انجام دهند آیا داخلی هستند یا از شرکتهای خارجی استفاده خواهید کرد؟
بودجهای که برای این ۱۵ پکیج مصوب شده غیر از پروژههای موجودمان که الان دارند کار میکنند بیش از ۳.۶ میلیارد دلار است. با اختصاص ۳۰۰ میلیون دلار پول از اعتبارات داخلی توسط شرکت ملی نفت ایران، ۳ پکیج شامل میدانهای دی، آغار و توس به صورت تولید اضطراری و زودهنگام در حال انجام است. میدان توس با نگاه اینکه بتوانیم مشکل کمبود گاز را در شمال شرق کشور پشتیبانی کنیم پیش میرود. میادین دی و آغار نزدیکترین، سهلالوصولترین و سریعترین پروژههایی بود که میتوانست ما را در سال ۱۴۰۲ به حداقل افزایش تولید ۱۰ میلیون مترمکعب برساند. وقتی که بحث واگذاری ۱۵ پکیج به سمت EPCF مطرح شد، قطعا یک مقدار نگران شدیم چراکه جذب سرمایهگذار در این مدل بسیار سخت است و اصرار ما و خوشبختانه حمایت ویژه آقای خجستهمهر مدیرعامل شرکت ملی نفت ایران برای اینکه هر طور شده است بتوانیم افزایش تولید گاز داشته باشیم، باعث اختصاص ۳۰۰ میلیون دلار از ۳.۶ میلیارد دلار شد و به ما اعلام کردند که دو سه پکیج برای تولید سریع گاز معرفی کنید و ما هم میادین دی، آغار و توس را برای سال ۱۴۰۲ با نیت افزایش ۱۰ میلیون مترمکعب و فاز اول خارتنگ را با نیت افزایش ۱۰ میلیون مترمکعب در سال ۱۴۰۳ ارائه دادیم و خوشبختانه آنها مصوب کردند. ما هم سریع مناقصاتش را برگزار کردیم و پیمانکارانش مشخص شده است. کارها در دی و آغار در حال انجام است و توس در روزهای اخیر کارهایش انجام میشود، پیمانکار لوکیشنها و دکلش هم آماده است و در حال کار هستند، فقط خط لوله و مرکز تفکیک باقی مانده است که آن هم تقریبا کار انتخاب پیمانکارش انجام و بهزودی طی یک هفته آینده نهایی میشود و کارش را آغاز میکند.
یعنی انشاءالله با نیت افزایش ۱۰ میلیون مترمکعب به تولید گاز کشور در زمستان سال جاری فعالیت میکنیم. این ماموریت سال ۱۴۰۲ ما است و در سال ۱۴۰۳ هم ۱۰ میلیون مترمکعب دیگر در برنامه داریم که در مجموع تولید اضطراری ما را تشکیل میدهد. در کنار آن بحث سرمایهگذاری و جذب سرمایه را هم از شرکتهای خصوصی داخلی، هم اصطلاحا خصولتیهای داخلی و هم شرکتهای خارجی داریم. همین جا هم اعلام میکنم هر شرکتی که بتواند در این زمینهها سرمایهگذاری کند و بیاید کمک کند هم تلاش میکنیم که کارش را تسهیلگری کنیم و هم یک گارانتی خوبی از سمت شرکت ملی نفت ایران برای بازپرداخت این سرمایهگذاری وجود دارد. مدلهای مختلف برای بازپرداخت این سرمایهگذاری در قالب نفت، مایعات نفتی، گاز، مایعات گازی و … وجود دارد و آخرین مذاکراتی که داشتیم برای نفت هم در هر نقطه قابل تحویل است، بنابراین فضا برای سرمایهگذاری هر شرکتی چه داخلی و چه خارجی فراهم است و با آغوش باز از آن استقبال میکنیم و بنده در دفتر کار خود هر شرکتی بیاید شخصا این پروژهها و میزان سرمایهگذاری مورد نیاز آنها را معرفی میکنم. خوشبختانه این ۱۵ پکیج بسیار جذاب است چراکه از چهل پنجاه میلیون دلاری تا یک میلیارد دلاری در آن وجود دارد یعنی حتی شما میتوانید با فروش دو سه آپارتمان این سرمایهگذاری اولیهاش را انجام دهید. یعنی جذابیتش خیلی خوب است. انشاءالله که بتوانیم در این زمینه هم موفق باشیم و داریم به سمت جلو حرکت میکنیم.
آقای مهندس، شما مدیرعامل شرکتی هستید که واقعا چشم مردم به آن است. ما یک چالش ناترازی گاز در زمستان امسال داریم و بعد از نفت و گاز پارس که حالا خود جنابعالی هم اشاره کردید دچار کاهش تولید است، امیدها برای افزایش تولید گاز به این شرکت است. صحبتتان با مدیرعامل شرکت ملی نفت یا وزیر محترم نفت به عنوان نفر اول صنعت نفت ایران یا رئیس جمهور برای این که از این وضعیت ناترازی دربیاییم چیست؟
قطع و یقین به خاطر دلایل مختلف ما یک ناترازی داریم و به صراحت میگویم دلیل اصلی آن مصرف بیرویه است. مقصر این مصرف بیرویه نه فقط مردم عادی یا خانوادهها بلکه شدت مصرف انرژی آن هم از نوع گاز به دلیل بیکیفیت بودن نیروگاهها، تجهیزات گرمایشی در منازل و کارخانهها بسیار بالا و ریکاوریها به شدت پایین است. بازدهی کارخانهها به شدت پایین است و واقعا میتوانم بگویم اگر برخی از نیروگاههای کشور را تعطیل کنیم و پول به آنها پرداخت کنیم بهتر از این است که گاز مصرف کنند. قطعا هم دولت محترم و هم وزیر نفت این را میدانند و خیلی هم دغدغه دارند. مدیرعامل شرکت ملی نفت به عنوان مدیرعامل شرکت بالادستی تامینکننده گاز کشور، همه تلاشش را میکند و هر روز چقدر به ما فشار میآورد که تولید گاز را افزایش دهیم. اما یک نکته را غافل نشویم. مگر چقدر میدان گازی داریم؟ مگر تا کی باید توسعه بدهیم؟ ما این توسعه را انجام میدهیم و وظیفه خودمان هم میدانیم اما قطعا با واگذاری اشتراکهای زیاد گاز به مشترکین با توجه به اینکه مرتبا هر سال به تعداد ساختمانهای کشور افزوده میشود و در آینده نهضت ملی مسکن هم رونق میگیرد، قطعا انشعابات گاز هم زیاد میشود و در نتیجه مصرف گاز هم افزایش مییابد پس ما هیچ راهی جز صرفهجویی و اصلاح الگوی مصرف گاز نداریم. این را قطع به یقین بدانید سریعترین، کوتاهترین و بهترین روش همین است. یعنی وزارت صمت باید در بخش تولید دستگاهها و سیستمهای گرمایشی با کیفیت تلاش کند. استفاده از در و پنجرههای استاندارد میتواند موثر باشد، باید برای مردم کار فرهنگی تحقیقاتی انجام دهیم که همه دغدغه داشته باشند، کارخانهها و نیروگاههای ما فوقالعاده پرمصرفند. بنابراین چندین پارامتر است که همه اینها باید در کنار هم باشند، یعنی باید یک فرهنگسازی و الگوسازی داشته باشیم و به جز این راهی نداریم. این ۲۶۰ میلیون مترمکعب که حرفش هست و ناترازی داریم، ناشی از این است که ما باید تلاش کنیم و دو سه تا کار انجام دهیم. یکی اصلاح الگوی مصرف و دیگری توسعه میدانها و انجام پروژههای ذخیرهسازی. اصلا سیاستها و ماموریتهای ویژهای که به نفت مناطق مرکزی داده شده در بحث ذخیرهسازی که وزیر محترم ابلاغ فرموده خیلی محکمتر و ویژهتر شده است.
اتفاقا همین بحث ذخیرهسازی گاز طبیعی را میخواستم سوال کنم. چون یک دورهای از این جا منفک و به شرکت دیگری واگذار شد. الان آخرین وضعیت ذخیرهسازی چیست و چه اقداماتی در این زمینه انجام دادهاید؟
شرکت نفت مناطق مرکزی شرکتی است با ماموریت تولید گاز، تولید نفت و ذخیرهسازی گازطبیعی و خبر جدیدتر که همین هفته اخیر اعلام شد تولید آب هم به ماموریتهای این شرکت افزوده شده است. یعنی حفاری چاههای ژرف آن هم در استان محروم اما غیور سیستان و بلوچستان امسال مأموریتش رسما به ما داده شده است و ما همین هفته گذشته کارهای مقدماتی آن را آغاز کردیم و با افتخار آن را انجام خواهیم داد.
تولید آب دست کمی از نفت ندارد؟
بله، فوقالعاده مهم است چراکه الان آب از نفت و بنزین گرانتر است. این موضوع میتواند کمک بزرگی به مردم غیورمان در استان سیستان و بلوچستان کند. اما یکی از مهمترین ماموریتهایمان ذخیرهسازی گاز است. همان طور که میدانید در دو پروژه اساسی سراجه و شوریجه نفت مناطق مرکزی متولی این کار بود و خیلی هم خوب عمل کرد. با افتخار هم از آن یاد میکنیم. نه به دلیل اینکه ما انجامش دادیم، چون پروژههای استراتژیکی بود که بالاخره پس از سالها با آن تمرکزی که روی آن شد، خیلی خوب جواب داد و من این را عرض میکنم ذخیرهای که در هشت ماه گرم سال در این دو نقطه انجام میدهیم و چهار ماه سرد سال حداکثر تولید را میکنیم به اندازه یک فاز پارس جنوبی است. خیلی مهم است چراکه در شمال شرق کشور که به دلیل طولانی بودن مسیر افت فشار داریم و در پایتخت کشور که شدت مصرف فوقالعاده بالاست این میتواند پشتیبان باشد برای شمال و مرکز ایران و تهران. پس اهمیت این را ما همین زمستان گذشته متوجه شدیم که چقدر استراتژیک است. بنابراین تاکید وزیر محترم نفت و مدیرعامل شرکت ملی نفت بر ذخیرهسازی گاز است که وزیر هم دستور داده نفت مرکزی در این زمینه ویژهتر دیده شود. حتی توسعه میدانهای جدید گازی قزلتپه، مختار و بانکول به ما واگذار شده است و سالها شرکت ملی نفت ایران در بخش بالادستی کمک و تلاش ویژهای در این زمینه داشته و باز هم ادامه خواهد داد چون وقتی میبینیم ذخیرهسازی چقدر به داد مردم ما در فصل زمستان میرسد واقعا لذت این کار را ما با گوشت و پوست و استخوان خود حس میکنیم. بنابراین این ماموریت هم محکمتر از قبل در حال انجام است.
بسیار عالی. بیستوهفتمین نمایشگاه نفت نزدیک است. ما امسال شاهد یک تعامل منطقهای بهویژه با کشورهایی که یک مقدار ارتباطاتمان با آنها ضعیف شده بود مانند عربستان سعودی، امارات عربی متحده و عراق هستیم. این نمایشگاه چگونه میتواند در جذب سرمایهگذاری به کمک شرکت نفت مناطق مرکزی بیاید؟ چگونه باید از این پنجرهای که شاید برای ما به صورت محدود باز شده است به نحو احسن استفاده کنیم؟
پنجره که خیلی خوب است، ما دنبال روزنه میگردیم و برای اینکه بتوانیم جذب سرمایه کنیم از هر روزنهای استفاده میکنیم. بهشخصه عرض میکنم از سرمایهگذاری همه شرکتهای خصوصی داخلی و خارجی استقبال میکنم. من حتی برجسازها را اینجا میآورم و میگویم پولهای خود را بیاورید و کمک کنید. حتی در قضیه گازهای مشعل میتوانم بگویم نفت مناطق مرکزی پیشرو است. همین پارسال هم افتتاح گازهای مشعل داشتیم، یعنی جمعآوری گازهای چشمهخوش را افتتاح کردیم و از پنج پکیج یکی افتتاح شده و الان واگذار شده است و پیمانکاران دارند کار میکنند. یعنی من حتی یک برجساز، یک سرمایهگذار معمولی را هم میگویم بیاید اینجا کمک کند چراکه در پروژههای نفتی ضرر نیست و قطعا در آن سود است، بیایید و مشارکت کنید. بهشخصه با نمایندگانی از کشورهای امارات، عمان و شرکتهای کشورهای دیگر جلسات مفصلی گذاشتم و پتانسیلهای سرمایهگذاری را برای آنها تشریح کردم. خیلی هم علاقه دارند، ما این پنجره نمایشگاه نفت و گاز را فرصت مضاعفی میدانیم برای پیشرفت در این قضیه و مطمئن باشید بهشخصه مانند یک نفر معمولی تلاش خواهم کرد که دنبال سرمایهگذارها بدوم و به همه مدیران هم که امروز جلسه داشتیم گفتم از این پنجره نمایشگاه باید حداکثر استفاده شود. بروید و مدل نیازمندیهای شرکت نفت مناطق مرکزی را اعلام کنید. هر کس میتواند بیاید در این زمینهها کمک کند حداکثر تصمیمگیری را در بازه زمانی کوتاه برایش انجام میدهیم. این را هم بگویم در سفرهای خارجی با همین کشورهایی که حداقل تبادلاتی هم داریم چه اروپایی، چه چین و روسیه سعی کردیم حداکثر تلاشمان را برای جذب سرمایه بکنیم. از برخی از آنها سیگنالهایی گرفتیم و مکاتباتی هم داشتیم که امیدواریم در این نمایشگاه بتوانیم به نتایج مثبتی برسیم. ما یک استراتژی خاصی در توسعه میدانها داریم، نگاه میکنیم این گازها را چه کسی مصرف میکند آن را بیاوریم و بگوییم بیاید مشارکت کند در بالادست. پتروشیمیها به عنوان مصرفکننده نهایی و پاییندست مجموعه ما خیلی نگران تامین ثابت و پایدار خوراک هستند، اینها را پای کار آوردیم و گفتیم بیایید سرمایهگذاری کنید.
پتروشیمی ها بعضا هم منابع مالی خیلی خوبی در اختیار دارند.
بله درست است. تفاهمنامههای خیلی خوبی هم بستیم و مذاکرات هم با پتروشیمیها، فولادیها و خصولتیهای مختلف در حال رفت و برگشت است و انشاءالله به زودی خبرهای خوبی از قراردادهای جدیدی که بسته میشود، خواهیم شنید.
در مورد جمعآوری گازهای همراه و گازهای مشعل یک اشاره کوتاهی داشتید. راجع به آن ۵ پکیجی که یکی از آنها به سرانجام رسید هم توضیح دهید.
گازهای مشعلی که در مجموعه نفت مناطق مرکزی هست شامل نفتشهر، سرکان و مالکوه، چشمهخوش در غرب کشور، خشت و سروستان در استان فارس، این ۵ پیکج ما در واقع گازهایی هستند که همراه نفت میآیند و سالهاست فلر میشوند و متاسفانه هم یک سرمایه ارزشمند را از دست میدهیم و هم اینکه محیط زیست را آلوده میکنیم. ما نمیتوانیم نسبت به محیط پیرامون و محیط زیست خود بیتفاوت باشیم و فقط بگوییم میخواهیم تولید همیشگی داشته باشیم. در واقع در اصطلاح معروف ما هم تولید پایدار و هم پایداری در تولید میخواهیم. یعنی در تولیدمان همیشه باید نسبت به محیط پیرامون خود شامل خاک، آب و هوا و مردم عزیزی که اطراف این کارخانهها هستند دغدغه داشته باشیم. خوشبختانه از این ۵ پکیج که مناقصه رفته است و پیمانکاران دارند کار میکنند پکیج چشمهخوش با پیمانکار خیلی خوب ایرانی به نتیجه رسیده است و الان دارد تولید میکند یعنی مواد سنگین و مایعات گازی را که میخواست بسوزد جذب میکند و میفروشد و گاز متان را با یک خط هزار متری به عنوان خوراک نیروگاهش مصرف میکند و مانند یک سیکل بسته شده است و چیزی فلر نمیشود.
این موضوع چقدر صرفهجویی داشته است؟
از نظر مقداری نزدیک به ۲۰ میلیون فوتمکعب در روز از آن مجموعه صرفهجویی خواهیم داشت.
آن چهار پکیج کی قرار است انجام شود؟
سعادتآباد، نفتشهر و خشت در حال انجام است و پیمانکار کار میکند. سروستان در مزایده آخر است و همین روزها پیمانکارش مشخص میشود و فایلهایش بسته شده است. در کنار این گازهای همراه دانان، دهلران، آذر که تازگیها به ما اضافه شده است به همراه چشمهخوش و پایدار غرب، خوراک انجیال ۳۱۰۰ است که طبق تعهدی که پیمانکار انجیال و مجموعه صندوقها به ما داده است انشاءالله در پایان امسال انجیال ۳۱۰۰ قرار است افتتاح شود. با افتتاح این پروژه گازهای همراه جمعآوری میشود و بعد از انجیال ۳۲۰۰ که چند روز پیش افتتاح شد به بحث جمعآوری گازهای مشعل کمک میکند.
خوشبختانه در راستای تعامل با شرکتهای دانشبنیان اقدامات خیلی خوبی در شرکت نفت مناطق مرکزی انجام شده و در راستای تولیدهای بار اول هم در بحث تجهیزات سرچاهی، درون چاه و حتی توپکرانی هوشمند همین ماه گذشته برای نخستین بار در تاریخ صنعت نفت ایران تاکید میکنم در تاریخ صنعت نفت ایران با ریسکی که پذیرفتیم اولین توپکرانی هوشمند به وسیله یک شرکت داخلی دانشبنیان در یکی از میدانهای ما در استان فارس (میدان تابناک) رانده شد و خوشبختانه اطلاعاتی که تا الان به دست آمده راضیکننده است و ما میتوانیم با این شرکت همکاریمان را بیشتر کنیم.
یعنی همکاری با شرکتهای دانشبنیان از مرحله تفاهمنامه به قرارداد رسیده است؟
بله. این یک موردش بود. ما برای تولید خدمات سرچاهی، درونچاهی و توربوکمپرسورها قرارداد بستیم. آخرین مورد هم یک پلاگی هست که برای جلوگیری از تولید آب و نمک داخل چاه میگذاریم. به جای اینکه برویم سیمانکاری کنیم و مخزن را آلوده کنیم با استفاده از این پلاگ دیگر نیازی به سیمانکاری نیست و هر وقت بخواهیم این پلاگ را روی چاه میگذاریم و هر وقت هم بخواهیم آن را بیرون میآوریم. این مورد جدید و قرارداد آن بسته شده است و دارد تولید میکند و باعث افتخار است چراکه از این پلاگ در مناطق نفتخیز جنوب برای چاههای نفتی تولید شده است اما برای چاههای گازی و آن هم از نوع ترش تولید نشده بود که ما قرارداد بستیم و انشاءالله ۳۰ دستگاه برای ما تولید میکنند. این خیلی خوب است و ما هم به این موضوع نیاز داریم. توپکرانی هوشمند هم با افتخار انجام شده است و خیلی هم خوشحالیم چون با توجه به پراکندگی خطوط لوله در کل کشور چه گازی و چه نفتی، بسیار لازم است که بدانیم که این لولهای که برای ما گاز انتقال میدهد مطمئن باشد و وسط زمستان پاره و سوراخ نشود. بهویژه در میدانهای گازی برای جلوگیری از توقف تولید در اوج زمستان این موضوع بسیار مهم است. برای همین این ریسک را پذیرفتیم برای اینکه بتوانیم به هدف برسیم و خوشبختانه خیلی هم احساس سربلندی میکنیم و با افتخار میگوییم این شرکت موفق بود و حمایتش هم میکنیم. این را هم بگویم در نمایشگاه بین المللی نفت ، گاز و پتروشیمی پارسال هم شخصا به اتفاق آقای دکتر خجستهمهر که خیلی روی شرکتهای دانشبنیان تاکید میکند، اولین غرفهها از شرکتهای دانشبنیان را بازدید کردیم.
حمایت از دانشبنیانها ادامه دارد؟
قطع به یقین. اما یک توصیه به همه دانشبنیانها میکنم و به عنوان یک تجربه خواهش من این است و در کنفرانس چاههای کم بازده هم این توضیح را دادم و گفتم ما این مشکلات را داریم، لطفا بیایید در این مشکلات به ما کمک کنید اگر خودتان به تنهایی میتوانید بیایید انجام دهید اگر نمیتوانید بروید با شرکتهای دیگر همکاری مشترک کنید. دو تا چند شرکت دانشبنیان قوی میتواند بهتر کارها را انجام دهد. اگر نمیتوانید بروید یک شرکت بزرگ بیاید انجام دهد، شما در کنارش فرهنگ برخورد، قوانین مالی، مقررات و …. در سایه کار را یاد بگیرید. این خیلی مهم است. من حتی در فرهنگ سازمان نفت مرکزی هم معتقدم در کنار هر مدیری یک سایه باید حضور داشته باشد و کار را یاد بگیرد. بنابراین از این زاویه نگاه کنیم، دانشبنیانها هم میتوانند به صورت مستقل، هم هلدینگ با هم و هم اینکه کنار یک شرکت بزرگ بیایند. درهای شرکت نفت مناطق مرکزی بر روی این دانشبنیانها باز است. خواهش من این است که کاری را انجام دهند که میتوانند. ما هم تلاش میکنیم کارهایی که آنها بتوانند انجام دهند را به آنها واگذار کنیم.
پراکندگی فعالیتهای شرکت نفت مناطق مرکزی در ۱۴ استان کشور چه دشواریهایی دارد؟
من در یک سالی که مدیر عامل این شرکت هستم واقعا حس خوبی دارم. البته این پراکندگی، سختیهای بسیار زیادی از جهت تعامل با مردم و نمایندگان محترم مجلس دارد. نمایندههای مردم بسیار عزیزند و همکاری نزدیکی با هم داریم. واقعا این را میخواهم بگویم بسیار خوشحالم از اینکه دارم با بدنه کل کشور کار میکنم، این خیلی خاص است. ما در چهار ماه پارسال بازدید میدانی بسیار سنگینی از ۱۴ استان نه تنها مرکز بلکه خود شرکت، تمام مناطق و چهرهبهچهره داشتیم. ما نزدیک به ۱۳ هزار نفر نیرو در این ۱۴ استان داریم. از نزدیک بیشتر همکاران را دیدم. این سه شرکت زاگرس جنوبی، شرق و غرب که هلدینگ زیرمجموعه ما هستند در یک سال گذشته هر کدام را بیش از شش هفت بار بازدید میدانی کردهام.
یک ایده خاصی در ذهنم هست که میخواهم نفت مرکزی را متحول کنم و معتقدم مدیرعاملهای این شرکت باید مانند یک دو استقامتی عمل کنند و هر مدیرعاملی بسته به زمان و مکان آن، تصمیمهایی میگیرد که به جای خودش درست است و این مشعل را میدهد به نفر بعدی. این مشعل دقیقا در بزنگاهی به ما رسیده که یک مرتبه حجم زیادی از پروژهها با تمام قوا به آن واگذار شده است.
یعنی قوه عاقله کشور متوجه شدهاند که پاشنه آشیل کشور، گاز است؟
بله. روزی نیست که آقای خجستهمهر بر مسئولیت ویژه بنده و شرکت تاکید نکند، واقعا میگویم ما سربازگونه در این صنعت کار میکنیم. نه فقط من، همه همکارانم همین طور هستند. بافتی که در نفت مرکزی ایجاد کردیم جانشینپروری است. با توجه به اینکه در یک بازه زمانی نیرو گرفته نشده یک خلایی به وجود آمده است، بالاخره در یک شرایط خاص یک عده از همکاران بازنشسته شده یا از این شرکت رفته بودند و این خلا احساس میشد. برای پر کردن این خلا، جانشینپروری را آغاز کردیم و کنار همکاران نیروهایی برای یاد گرفتن کار گذاشتیم که خلا حس نشود. احساس من این است با فکر جدیدی که در نفت مرکزی اعمال کردیم این شرکت کاملا تیمی و سیستمی مانند یک شرکت خصوصی مدیریت میشود، یعنی حتی ایدهآلترین تکنیکهای مدیریتی را در این شرکت بومیسازی میکنیم که این بافت دولتی شرکت بتواند خودش را با یک شرکت خصوصی تطبیق دهد. این کار را انجام میدهیم و به آن هم افتخار میکنیم.
پیمانکاران پروژه حفاری چاههای ژرف و عمیق آب مشخص شده است؟
بله خودمان متولی هستیم، پیمانکار ما هم ملی حفاری است. کار شروع کردیم و جلسات اولیه در حال انجام است، در زمینه حفر ۱۰ حلقه چاه عمیق در سیستان و بلوچستان هم اقدامات خوبی انجام شده است.
به نظر میرسد در زمستان گذشته برای تامین گاز کشور با مشکلات زیادی مواجه شدید؟
از همه همکارانم در ۱۴ استان که در زمستان گذشته با همت مثالزدنی برای تامین گاز کشور تلاش کردند واقعا تشکر میکنم. به صراحت میگویم ما زمستان گذشته یک تصمیمهایی گرفتیم که خیلی جسارت میخواست. در اوج مصرف گاز و شرایطی که شرق کشور دچار افت فشار و کاهش تولید گاز شده و روزی که تهران تعطیل شده بود آمدیم اینجا با هر سه شرکت به صورت ویدئو کنفرانسی تصمیماتی گرفتیم و توانستیم فقط با تصمیمات فنی خاص و میانبر برای بازه زمانی کوتاه در اوج مصرف نزدیک به ۷ میلیون مترمکعب به تولید و شبکه اضافه کنیم که این بحران حل شود. من به همه همکارانم خدا قوت میگویم، از بدنه تولید، عملیاتیها، فنیها، پروژهایها، همکاران در مجموعه روابط عمومی در هر سه شرکت و در ستاد که تلاش میکنند بتوانند کارهایی را که توسط همکارانم انجام میشود تبیین کنند سپاسگزارم. ما داریم روی نفت مناطق مرکزی برای سالهای بعد به عنوان یک شرکت تولیدی توسعهای چند وظیفهای کار میکنیم تا بتواند در چند جبهه کار کند، واقعا تلاشمان این است. باید ساختارش را متحول کنیم، کارکنان و سازمان هم باید تغییر کنند. هر هفته ما یک روز ۶ تا ۰۸:۳۰ صبح با مدیرانمان جلسه داریم، یک موضوع را مطرح میکنیم یعنی ضمن کار عملیاتی فنی در تقویت نیروهایمان هم کار میکنیم و امیدواریم که موفق شویم.
میزان توجه شرکت نفت مناطق مرکزی نسبت به مسئولیتهای اجتماعی به چه میزان است؟
نکتهای را بگویم؛ پراکندگی، توپوگرافی فرهنگی و سرزمینی شرکت نفت مناطق مرکزی خیلی متفاوت است. حوزه فعالیت این شرکت در نزدیک ۱۴ استان پراکنده است و قطعا تعاملات و مسئولیتهای اجتماعی، تعاملات با مسئولین هر منطقه و مردم هر استان، رفتار و فرهنگ خاص خودش را میطلبد بنابراین ما خیلی صبورانه دغدغههای مردم عزیزمان و مشکلاتشان را گوش میدهیم و تا آنجایی که از دست ما بر بیاید در راستای عمل به مسئولیتهای اجتماعی انجام وظیفه و به آن هم افتخار میکنیم. یکی از موارد خیلی مهم برای ما این است که از محیط پیرامون این مجموعههای صنعتی مراقبت کنیم. خوشبختانه دانشگاههای بسیار خوبی در این ۱۴ استان است که تعاملات نزدیکی با آنها داریم. تاکید ما این است پروژههایی که از مجموعه نفت مناطق مرکزی تعریف میشود همه به همان استانها داده شود تا درگیر کار شوند. اتفاقا چون در واقع بومی آن استان هستند بیشتر، دغدغهمندانهتر و از نزدیکتر این پروژهها را پیش میبرند.
ما در کنار این که کار تولید و فنی عملیاتی انجام میدهیم نسبت به مسئولیتهای اجتماعی واقعا دغدغه داریم. یکی از آنها هم استفاده از امکانات خود مناطق است. فرض کنید میرویم کرمانشاه در تمام جلساتی که میرویم میگوییم شیرینی بومی منطقه بیاورید که کمک به اقتصاد آنجا شود. یا مثلا شیراز میرویم هم همین طور میگویم عرقیجات شیراز را استفاده کنید، مشهد به همین شکل. باید این را فرهنگسازی کنیم.
تحول ایجاد شده در این شرکت رضایتبخش است؟
یک تغییر فرهنگ سازمانی در این شرکت ایجاد شده و به طور مثال تحولی در جلسات پیشبینی تولید شرکت ایجاد کردیم، این جلسات هر شش ماه یک بار تشکیل میشود. در هر سه شرکت به این صورت بود که یا باید ما از ستاد به اتفاق مدیرانمان میرفتیم مشهد یا باید همکارانمان از مشهد با مدیرانشان میآمدند ستاد تهران. برای شیراز و کرمانشاه هم به همین شکل بود. امسال یک مدل متفاوتی را گذاشتیم و هدف ما گردش نخبگان بود. گفتم به جای این که جلسات را ستاد بگذارید، دو شرکت به شرکت سوم میرویم. هم مدیران ما و هم مدیران آن شرکت با هم دیدار میکنند و این موضوع به گردش نخبگان کمک میکند.
این دورهمی هم باعث ایجاد قوت قلب و یک همافزایی میشود و هم اینکه مدل جدیدی بود که باعث آشنایی آنها با همدیگر میشود. برای نمونه آقای ارجمند، رییس روابط عمومی ستاد است، هر ماه گفتم همه مدیران منابع انسانی و مالی اداری و … بروند و جلسه داشته باشند با سه شرکتشان. مثلا رییس روابط عمومی اینجا میرود با سه شرکت در کرمانشاه و شیراز و … به همین ترتیب جلسه بگذارند، این تعامل باشد که غریبه نباشند با هم و یک سیاست از بالا تا پایین ساری و جاری شود. در واقع این روحی که جدید دمیده شده است تا منتهیالیه این سه شرکت برسد و انشاءالله این ریشه و ساقهای که وجود دارد تا رسیدن به ثمر جلو برود. ما در این فضا تلاش کردیم ولی در واقع از بیرون باید قضاوت شود.
آقای مهندس، در پایان لطفا بفرمایید در خصوص منابع انسانی و تکریم این قشری که چرخهای صنعت را به حرکت درمیآورند و حل کردن مشکلاتشان چه اقداماتی در شرکت نفت مناطق مرکزی از سوی جنابعالی صورت گرفته است؟
همان طور که میدانید منابع انسانی جزء مهمترین سرمایههای هر صنعتی است، چون صنعت، کارخانه، چاه، نفت و … همه قابل دست یافتن است اما اگر منابع انسانی خدایی ناکرده دچار رخوت و تعلق سازمانی اش کم شد، این آسیب به سازمان میزند. بنابراین باید دغدغههای او را شنید حتی اگر نمیتوانیم حل کنیم به حرفهایشان گوش کنیم. خیلی از موارد همکاران ما فقط میخواهند یکی حرفهایشان را گوش کند، لذا همه مدیران و همکاران با حوصله و صبوری در بازدیدها پای صحبتهایشان مینشینیم، دغدغههایشان را میشنویم و حتما سعی میکنیم حل کنیم و اگر حل نشد و محدودیت قانونی داشتیم به ایشان اعلام میکنیم.
در این مدت با بازدیدهای میدانی که رفتیم دیدیم که بعضی نقاط واقعا نیاز به کمک هست. یکی از جاهایی که خیلی دغدغه داشتیم و خیلی هم نگران بودیم نفت و گاز شرق بود. میدانید که این شرکت در منتهیالیه خط سراسری گاز قرار دارد و برای ما خیلی مهم است که آن مجموعه خیلی روی پا باشد و خوب کار کند. وقتی بررسی کردیم دیدیم چقدر هجرت و رفتن از آن شرکت به سمت شرکتهای دیگر زیاد است. کارکنان میگویند من آنجا مستقر شدم حالا اسمش هم اقماری است اما حقوقی که میگیرم به اندازه نصف شرکتهای دیگر است. من میروم عسلویه کار میکنم حقوق اقماریش را هم میگیرم. خوشبختانه با حمایتهای ویژهای که از سمت شرکت ملی نفت شد و شخص آقای خجستهمهر موافقت کردند و واقعا همین جا از ایشان تشکر میکنم توانستیم پس از ۲۵ سال آیتمهای اقماری نفت و گاز شرق را برقرار کنیم. حتی در مواردی با نگاه ویژه ایشان توانستیم موارد اضافهکاری تشویقی بیشتری بدهیم چون به خاطر کمبود نیرو همکاران ما مجبور بودند شیفتهای بیشتری بایستند و با این کار خوشبختانه ما به شرایط بهبود نسبی رسیدیم که نه تنها هجرت کم شده بلکه ورود به این سازمان از شرکتهای دیگر بیشتر شده است و خدا را شاکرم که توانستیم قدمی به اتفاق همه همکاران و قطعا با حمایت شرکت ملی نفت ایران برداریم و به اینجا برسیم.
من از همه دوستانم هم در شرکت ملی نفت ایران، شخص آقای دکتر خجستهمهر و همه همکارانم تشکر میکنم. برای نفت و گاز غرب و زاگرس جنوبی هم به همین شکل داریم جلو میرویم و آن جاهایی که دارای مشکل بودند و تا حالا قابل حل نبوده حل کنیم. انشاءالله به زودی در ستاد تهران هم به همین شکل انجام خواهد شد. میدانید جنس کارمان در شرکت نفت مناطق مرکزی به سمت پروژه رفت و وقتی اینگونه شد قطعا نیاز به تشویق و ترغیبی هست که این کار انجام شود و همکاران ما با شدت بیشتری کار کنند. در این زمینه هم خوشبختانه داریم اقدامات خوبی انجام میدهیم. خودمان هم میدانیم به خاطر شرایط خاص اقتصادی کشور همه همکاران دغدغههایشان زیاد شده است و استرس ناشی از مشکلات اقتصادی باعث شده است تمرکزها کم شود. واقعا میگویم بارها و ساعتها حاضرم پای درددل همکارانمان بنشینم شاید حداقل کاری هم که نتوانیم بکنیم همین که در کنارشان باشیم و بشنویم بتوانیم کمکشان کنیم. انشاءالله هم که بتوانیم در ادامه مسیر موفق باشیم. جناب مهندس عزیز، از وقتی که در اختیار دانش نفت قرار دادید کمال تشکر را دارم.
انتهای پیام/.