صنعت جهانی پتروشیمی منبع آلودگی پلاستیکی

این در حالی است که بنیاد میندرو می‌گوید گروه کوچکی از شرکت‌های پتروشیمی که پلیمر تولید می‌کنند منبع بحران هستند.

ال گور ، فعال محیط‌زیست و معاون رئیس جمهور سابق ایالات متحده، در مورد این تجزیه و تحلیل چنین اظهار داشته است: «رفتن به دنبال ریشه‌های اصلی بحران زباله‌های پلاستیکی ما را قادر می سازد تا بتوانیم برای این مشکل راه حلی بیابیم. مسیری که دو بحران «آب و هوا» و «زباله‌های پلاستیکی» می‌روند کاملاً شبیه به هم هستند و هرچه جلوتر‌ می‌رویم بیشتر باهم تلاقی می‌کنند.»

او همچنین گفته است : «همچنان که آگاهی ما از آلودگی منبعث از پلاستیک بیشتر می‌شود، صنعت پتروشیمی این پیام را به ما می‌دهد که در شکل‌گیری این مشکل ما نیز مقصریم و توجه‌مان را به این نکته جلب می‌کند که به جای اینکه دنبال مشکل در منبع تولید پلاستیک بگردیم، در پی تغییر خودمان به عنوان مصرف کنندگان نهایی این محصولات باشیم.»

در تحلیلی که بنیاد میندرو ارائه داده است، منبع تولید نیمی از پلاستیک‌های رها شده در طبیعت بیست شرکت عنوان شده است که در راس آن‌ها شرکت اگزون موبیل است که طبق بررسی‌ها به تولید ۵.۶ میلیون تن زباله‌ی پلاستیکی کمک می‌کند. پس از این شرکت، کمپانی‌های مواد شیمیایی ایالات متحده، داو کیمیکال، سینوپک و شرکت مواد شیمیایی چین قرار دارد. بر اساس تجزیه و تحلیل‌ها، صد شرکت تولیدی، به تولید ۹۰درصد پلاستیک جهان مشغولند.

 نزدیک به ۶۰ درصد بودجه مالی تجاری تولید مواد یکبار مصرف را بیست بانک جهانی تأمین می‌کند. از سال ۲۰۱۱ تاکنون این موسسات (از جمله بارکلیز، بانک امریکا و HSBC ( در مجموع سی میلیارد دلار وام به این بخش‌ پرداخت کرده است.

دکتر اندرو فارست AO ، رئیس و بنیانگذار بنیاد میندرو در این باره گفت : «لایه‌برداری از اقیانوس‌ها و گرم شدن زمین از بزرگترین تهدیدهایی است که بشر و طبیعت با آن روبرو شده است.تلاش‌های جهانی برای برگشت از این بحران کافی نیست، مگر اینکه رهبران دولت‌ها، تجارت جهانی و امور اقتصادی به نفع فرزندان و نوادگان ما عمل کنند.

و این یعنی ساخت پلاستیک جدید را باید متوقف کنید و به استفاده از بازیافت‌های زباله‌‌های پلاستیکی روی بیاوریم. این بدان معنی است که باید سرمایه را از تولید‌کنندگان پلاستیک جدید به کسانی که از مواد بازیافت شده استفاده می‌کنند، تفویض کنیم. و از آن مهم‌تر ، این به معنای طراحی مجدد پلاستیک است به طوری که مثل دیگر عناصر به طبیعت صدمه نزند و بتواند در طبیعت به صورت کود در بیاید یا به مولکول‌های اصلی خود تجزیه شود.

بنیاد میندرو از شرکت‌های پتروشیمی خواسته است تا ردپای زباله‌های پلاستیکی خود را فاش کنند و متعهد شوند که از سوخت‌های فسیلی به سمت تولید پلاستیک‌هایی که در چرخه‌ باشند بروند . همچنین از بانک‌ها و سرمایه گذاران خواسته شده است که سرمایه‌ی خود را از شرکت‌های تولید کننده پلاستیک جدید مبتنی بر سوخت فسیلی به شرکت‌هایی که از مواد اولیه پلاستیکی بازیافت شده استفاده می‌کنند، منتقل کنند.

طبق تجزیه و تحلیل ‌ها، چنین برآورد شده است که جهان طی ۳۰ سال آینده شاهد افزایش ۳۰ درصدی تولید پلاستیک غیر قابل بازیافت خواهد بود. این گزارش می گوید این رشد تولید به تنهایی تا سال ۲۰۲۵ منجر به تولید سه تریلیون زباله دور ریز خواهد شد.

مواد و پلاستیک قابل بازیافت در حال حاضر تنها حدود دو درصد از تولید جهانی پلاستیک یکبار مصرف را تشکیل می‌دهد، و این یعنی ۹۸ درصد پلاستیک‌ها از سوخت تولید می‌شوند.در این راستا متاسفانه به خاطر رکود اقتصادی جهانی ناشی از پاندمی کرونا و کاهش قیمت نفت، تولید پلاستیک‌های یکبار مصرف مبتنی بر سوخت فسیلی از لحاظ اقتصادی جذاب‌تر شده است.

بر اساس تجزیه و تحلیل‌ها ، بیش از 130 میلیون تن پلاستیک یکبار مصرف در سال ۲۰۱۹ به عنوان زباله به هدر رفته است. بنیاد میندرو می‌گوید: «تقریباً همه‌ی این زباله‌ها سوزانده و یا مستقیما در محیز زیست دفن شده‌اند. این گزارش می گوید ۱۹ درصد از این زباله ها -حدود ۲۵ میلیون تن - به آلودگی تبدیل می‌شوند.