یکم اردیبهشت:وقتی "سعدی" جهان را با انرژی عشق روشن کرد/شاعری که سازمان ملل از او انرژی گرفت/وقتی استاد سخن از انرژی حرف می زد،دکل نفتی در کار نبود/چرا جهان بیش از تکنولوژی به شیخ اجل نیاز دارد؟

به گزارش اختصاصی نفت آرا،امروز، یکم اردیبهشت، روزی است که به نام یکی از بزرگترین سرچشمه‌های انرژی فرهنگی و انسانی ایران، سعدی شیرازی، نامگذاری شده است. سعدی، شاعری که با کلام خود نیرویی پایان‌ناپذیر از عشق، خرد، امید و انسانیت را در تاریخ ما جاری ساخت.
سعدی؛ مبدل خرد به انرژی حرکت
در روزگاری که جامعه با جنگ، فقر و ناامنی دست‌وپنجه نرم می‌کرد، سعدی همچون مولدی از انرژی مثبت ظاهر شد. او توانست با آثار ماندگارش، از دل تلخی‌ها نوری از امید و نیروی حیات برون بکشد.
سعدی نشان داد که خرد، اخلاق، و عشق به انسان، می‌تواند همچون یک منبع تجدیدپذیر، پیوسته تولید انرژی کند؛ انرژی‌ای که نسل به نسل منتقل شده و هنوز هم جان‌های خسته را قوت می‌بخشد.
گلستان و بوستان؛ دو منبع پایان‌ناپذیر انرژی ذهنی و روحی
کتاب‌های گلستان و بوستان سعدی، درست مانند دو نیروگاه عظیم فرهنگی هستند که انرژی مثبت، انگیزه زیستن، و روشنی فکر را به مخاطب خود انتقال می‌دهند.
گلستان، با نثر آهنگین و حکایات ژرف، روح را تازه می‌کند. بوستان، با سروده‌های حکیمانه، مسیر نیکی، عدالت و مهرورزی را همچون نوری در تاریکی‌ها روشن می‌سازد.
پیام سعدی؛ نیرویی برای اتحاد و صلح جهانی
سعدی با سرودن این بیت جاودانه:
«بنی آدم اعضای یکدیگرند
که در آفرینش ز یک گوهرند»
پیامی جهانی فرستاد؛ پیامی که دعوت به تولید و توزیع انرژی مهربانی، فهم متقابل و همبستگی میان انسان‌هاست.
امروزه، جهان بیش از هر زمان دیگری نیازمند چنین انرژی نویی است؛ انرژی‌ای که بر پایه شناخت، پذیرش و عشق به دیگران بنا شده باشد.
سعدی در زمانه بحران‌های انرژی و انسانی
در عصری که جهان به دنبال راه‌های جدید برای تولید انرژی‌های پاک و پایدار است، بازگشت به اندیشه سعدی یادآور این نکته است که بزرگ‌ترین منبع انرژی، خود انسان و نیروی اخلاقی اوست.
انرژی واقعی، تنها از منابع فیزیکی نمی‌آید؛ بلکه از دل‌های بیدار، اندیشه‌های بلند، و زبان‌هایی که برای صلح و دوستی به حرکت در می‌آیند، زاده می‌شود.
پایان
بزرگداشت سعدی، بزرگداشت «انرژی انسانی» است؛ انرژی‌ای که می‌تواند جهان را گرم‌تر، روشن‌تر و زیباتر کند.
در روز سعدی، بیایید یاد بگیریم چگونه همچون او، با کلام، رفتار و اندیشه خود، منبعی از انرژی مثبت باشیم و جهانی انسانی‌تر بنا کنیم.