تحریم‌های جدیدی که آمریکا علیه تولیدکنندگان پتروشیمی ایرانی و چند شرکت و شخص خارجی وضع کرده، از دیدگاه بسیاری از کارشناسان بسان طبل توخالی است. محمدعلی خطیبی، رئیس اسبق امور بین‌الملل شرکت ملی نفت نیز این تحریم‌ها را بی‌اثر خواند. این کارشناس می‌گوید که صنعت پتروشیمی از قبل تحت تحریم بوده و ایران به پشتوانه تجاربش ابزارهای خود برای دورزدن تحریم‌ها ...

آمریکا شرکت پتروشیمی فن آوران، شرکت پتروشیمی خارک، شرکت پتروشیمی مارون را در لیست تحریم‌های خود قرار داده؛ اما خطیبی نماینده سابق ایران در اوپک می گوید که این تحریم ها سیاست شکست خورده قدیمی است.

براساس برآوردها می‌توان انتظار داشت که رابطه ایران و ترکمنستان با محوریت انرژی و ترانزیت گسترش یابد، البته مهمترین عامل رویکرد دو کشور در همسایه‌گرایی است که باعث نزدیکی بیشتر می‌شود.

ارزان‌ترین گازوئیل و گاز طبیعی در دنیا به ایران اختصاص دارد و قیمت بنزین و برق نیز در ایران تنها از دو کشور بیشتر است.

غول‌های نفتی در ماه های گذشته درآمد زیادی را از رشد قیمت انرژی در جهان به جیب زده و سرمایه گذاری متعددی هم انجام دادند. اما کارشناسان معتقدند ایران نتوانسته از فرصت طلایی نفت ۱۰۰ دلاری استفاده کند.

مجله آمریکایی نیوزویک با توصیه به رئیس‌جمهور آمریکا برای احیای برجام تاکید کرد: رئیس‌جمهور آمریکا به‌جای پرواز به ریاض و در آغوش گرفتن بن سلمان باید هر کاری که لازم است برای بازگشت تولید نفت ایران انجام دهد.

دولت سیزدهم با موضع‌گیری مقتدرانه توانست ۱.۶ میلیارد دلار ارزهای صادراتی گاز به عراق را که در دولت دوازدهم با غفلت بیژن زنگنه و عبدالناصر همتی بلوکه شده بود، را آزاد کند.

مدیر عامل اسبق شرکت ملی نفت ایران گفت: آنچه باید در محور توسعه قرار گیرد افزایش فشار پارس جنوبی است همان کاری که قرار بود در فاز 11 با توتال به سرانجام برسانیم و سکوی فشارافزایی مستقر کنیم تا برداشت از میدان را طولانی‌تر و سهم بیشتری را برداریم.

پس از گزارش موسسه مطالعات انرژی آکسفورد، حال گزارش جدید اوپک نیز با اعلام تثبیت تولید نفت ایران روی عدد 2.5 میلیون بشکه حکایت از حفظ سهم ایران از بازارهای صادراتی دارد.

عضو کمیسیون انرژی اتاق بازرگانی ایران گفت: هیچ زمان اختلاف قیمت به این میزان بین نفت خام و فرآورده های نفتی وجود نداشته است، موضوعی که پالایشگاه ها را به شدت سودآور کرد.

اوپک در جدیدترین گزارش خود از افزایش ۹ دلاری قیمت نفت ایران در ماه میلادی گذشته و تولید روزانه ۲ میلیون و ۵۴۴ هزار بشکه نفت ایران در این ماه خبر داد.

یک کارشناس حوزه انرژی گفت: اینکه بخواهیم با چشم‌پوشی‌هایی که در صادرات نفت صورت می‌گیرد، کشور را اداره کنیم دور از ذهن است. شاید در این مدت افزایش تولید و صادرات داشتیم، اما آیا توانسته‌ایم همان پول را به داخل کشور برگردانیم؟ آیا توانسته‌ایم آنچه را خودمان می‌خواهیم خریداری کنیم؟

مقامات غربی به شدت نگران هستند که بهای برنت از حدود ۱۲۰دلار فعلی به ۱۵۰ دلار بر بشکه برسد. این نگرانی در حالی است که پیش بینی ها از افزایش تقاضای نفت به بیش از ۱۰۰ میلیون بشکه در روز حکایت می کند.

نماینده سابق ایران در اوپک معتقد است که سیاست دولت برای توسعه روابط نفتی با ونزوئلا می‌تواند از ابعاد مختلف نتیجه بخش باشد چراکه ونزوئلا یک کشور مستقل بوده و می‌توانیم روابطمان را با آن توسعه دهیم.

با حذف کارت سوخت جایگاه داران در دو شهر کشور، نگرانی ها درباره گرانی بنزین هم بیشتر شده؛ کارشناسان معتقدند که قاچاق سوخت در ایران به صورت سازمان یافته انجام می شود و اینگونه نمی توان مانع آن شد.

حداقل در کوتاه مدت، ایران بهترین گزینه برای عراق در راستای واردات گاز و تامین برق است. اما به نظر می‌رسد مقامات این کشور دیدگاه‌های سیاسی را در این امر دخیل کرده و به دنبال یافتن جایگزین‌ هستند.

مدیر اسبق بین الملل شرکت نفت با بیان اینکه اقدام وزارت نفت برای سهامداری پالایشگاه در ونزوئلا اقدام مثبتی است، افزود: متأسفانه سال‌ها از این اقدام که موجب تضمین بازار می‌شود، غفلت شده بود.

با حمایت شرکت پتروشیمی زاگرس چهارمین سمینار تولید کنندگان متانول با محورهای:نوآوری‌های مطرح در صنعت متانول، تأثیر تحریم‌ها بر شرایط بازارها، فروش و حمل محصول، پیش بینی شرایط آینده بازار متانول و عوامل موثر بر آن، بررسی آخرین پیشرفت‌های تکنولوژی، فنی و تولیدی متانول، همکاری‌های مشترک بین تولیدکنندگان در حوزه زنجیره تأمین، بررسی عملکرد رقبای خارجی ، ...

طبق گزارش موسسه مطالعات انرژی آکسفورد، صادرات نفت خام ایران بین 0.8 تا 1.1 میلیون بشکه در روز برآورد می‌شود و تاکنون نفت روسیه در هیچ یک از بازارها، جایگزین نفت ایران نشده است.

رئیس کمیسیون توسعه پایدار، محیط زیست و آب اتاق بازرگانی ایران گفت: در صورتی که حل و فصل اختلافات از طریق دیپلماسی و گفتگوها قابل حل نبود. دو گزینه صادرات انرژی در قبال واردات آب و قطع مبادلات تجاری کشورهای عراق، سوریه و ایران با ترکیه برای تحت فشار دادن کشور ترکیه با توجه به حجم قابل توجه مبادلات بین این کشورها فراروی کشورهای پایین‌دست قرار دارد.