قیمت نفت در معاملات پرتلاطم روز جمعه افزایش یافت و این در حالی است که قیمت نفت پس از اعلام برنامه کشورها برای آزادسازی نفت خام از ذخایر استراتژیک خود، در مسیر دومین سقوط هفتگی خود باقی ماند.
به جز طرح سلمان فارسی که پیشرفت فیزیکی 60 درصد دارد و در سال 1402 به بهرهبرداری میرسد، پیشرفت فیزیکی مابقی طرحهای تبدیل پروپان به پروپیلن PDH اندک است.
مدیرعامل شرکت سرمایهگذاری شستان گفت: با احداث پتروپالایشگاه نگین مکران تا اواسط سال 1405 در بندرعباس، ظرفیت تولید سالانه 11 تا 12 میلیون تن محصولات متنوع پتروپالایشی فراهم خواهد شد.
رسانههای ترکمنستانی اعلام کردند: ترکمنستان با آذربایجان، ترکیه، گرجستان و اتحادیه اروپا درباره امکان ساخت خط لوله گاز با ظرفیت سالانه 10 تا 30 میلیارد مترمکعب گاز مذاکره کرده و این معادل یکی از خطوط لوله نورد استریم 2 است که معلق شده و هرکدام ظرفیت صادرات 27.5 میلیارد متر مکعب گاز طبیعی در سال را دارند.
مدیر پروژه توسعه ذخیرهسازی گاز در میدان شوریجه اعلام کرد که با تکمیل این طرح، ظرفیت صادرات گاز ایران به کشورهای همسایه افزایش مییابد، همچنین از افت فشار در مناطق شمالی کشور جلوگیری میشود.
یک کارشناس حوزه انرژی گفت: هر سه کشور کویت، عربستان و ایران میتوانند از میدان آرش برداشت کنند اما با توجه به مشکلات احتمالی سه کشور باید به صورت سهجانبه خط مرزی را دوباره مشخص کنند تا مسئله حقوقی خاصی مطرح نباشد.
وزیر نفت با اشاره به اینکه در عمر هفت ماهه وزارت نفت تاکنون ۱۶.۵ میلیارد دلار قرارداد جدید امضا شده است، گفت: این قراردادها چند برابر قرارداد ایران با توتال برای توسعه فاز ۱۱ پارس جنوبی بود.
پس از اینکه ایالات متحده و اروپا قصد اعمال تحریمهای جدیدی علیه روسیه در ارتباط با اتهام جنایات جنگی در اوکراین را داشتند، قیمت نفت در معاملات پرنوسان روز گذشته، سهشنبه کاهش یافت.
حسینی رییس اتحادیه صادرکنندگان فرآورده های نفتی گفت: شورای امنیت ملی اواسط زمستان ترانزیت محصولاتی همچون گازوییل را از ایران برای ۳ ماه آزاد کرد. حالا که مهلت این مجوز روبه اتمام است، نباید تمدید شود.
احسان خمان با بیان اینکه بازارهای جهانی نفت با یک شوک بزرگ در جبهه عرضه از سوی روسیه مواجه است، می گوید: خطرات ژئوپلیتیک بحران اوکراین موجب افزایش قیمت نفت برای ماههای متمادی شده است.
مدیر پیشین طرح سیانجی شرکت ملی پخش فرآوردههای نفتی ایران گفت: خودروسازان وظیفه داشتند که 30 درصد تولیدات را به سمت سیانجی ببرند اما این کار را نکردهاند زیرا وقتی صف طولانی خرید خودروی بنزینی با هر کیفیتی وجود دارد، اجباری برای خود نمیبینند که صنعت را جلو ببرند و هیچ بازدارندهای هم ندارند.