به گزارش پایگاه خبری تحلیلی نفت آرا، رضا نواز، با بیان این که ﻃﺮح ﺗﺨﺼﯿﺺ ﺳﻮﺧﺖ ﺑﺮاﺳﺎس ﭘﯿﻤﺎﯾﺶ، از ابتدا با هدف ایجاد تخصیص عادلانه سوخت اجرایی شده، گفت: هدف دوم طرح پیمایش، مبارزه با قاچاق، هدر رفت و صرفه جویی در مصرف سوخت است که اجرای فاز اول این طرح، بین ۱۰ تا ۲۰ درصد کاهش مصرف سوخت در کشور را به همراه داشت.
وی تصریح کرد: فاز اول طرح پیمایش به این معناست که مالک خودروی سنگین به واسطه حمل باری که در جاده‌های مواصلاتی انجام می‌دهد، از سازمان راهداری و حمل و نقل جاده ای، بارنامه دریافت می‌کند و مطابق با این بارنامه و پیمایشی که دارد، کارت سوخت آن در هر ماه شارژ می‌شود.
سخنگوی صنف جایگاهداران سوخت با بیان این که مرحله دوم اجرای طرح پیمایش باید آغاز شود، ادامه داد: اکنون با رسیدگی به اعتراضاتی که در این حوزه به وجود آمد و با مطالعاتی که انجام شده، زمان اجرای مرحله اول طرح پیمایش به نهایت خود رسیده و دیگر نمی‌توان شرایط بهتری را در این مرحله ایجاد کرد؛ بنابراین، اکنون که می‌خواهیم شرایط را ارتقا دهیم، تخصیص عادلانه سوخت به مصرف کنندگان داخلی، نباید تحت الشعاع قرار گیرد.
وی با بیان این که شاخصه مهم اجرای مرحله دوم طرح پیمایش، نصب موقعیت یاب (GPS) روی خودروهاست، گفت: نصب موقعیت یاب می‌تواند میزان مسافت طی شده با دقت بیشتری محاسبه کند و میزان سهمیه‌ای که باید تخصیص داده شود، واقعی‌تر می‌شود.
تامین ۷۵ درصد هزینه نصب موقعیت یاب روی خودروها بر عهده وزارت نفت است
رضا نواز در پاسخ به این سوال که آیا دانش فنی و توانمندی تولید موقعیت یاب به تعداد خودروهای فعال در ناوگان حمل و نقل کشور وجود دارد یا خیر، گفت: این توانمندی وجود دارد و از ابتدا نیز، فقط بحث هزینه نصب آن‌ها مطرح بوده که به صاحبان خودروهای سنگین تحمیل می‌شود.
وی در خصوص تامین هزینه نصب موقعیت یاب روی خودروهای سنگین، افزود: تاکنون چندین بار در خصوص ورود وزارت نفت و شورای اقتصاد به این موضوع با هدف تامین مبالغ مورد نیاز، مصوباتی داشته ایم. اگر این اتفاق زودتر رخ می‌دهد، هزینه کمتری می‌برد و هرروز که می‌گذرد، این هزینه‌ها بیشتر خواهد شد.
سخنگوی صنف جایگاهداران سوخت همچنین اظهار کرد: قرار بر این بود که ۲۵ درصد هزینه نصب موقعیت یاب روی خودروهای سنگین را مالک خودرو و ۷۵ درصد مابقی را وزارت نفت تخصیص دهد. این هزینه‌ها هدر نمی‌رود، زیرا این دستگاه‌ها معمولا طول عمر بالایی دارند و یک بار نیاز به نصب آن‌ها وجود دارد؛ در مقابل اطلاعات بسیار زیادی از مصرف که به تخصیص عادلانه کمک می‌کند، به دست می‌آید.
تسهیل سوخت رسانی با نصب موقعیت یاب روی خودروها
وی در ادامه گفت: با اجرای مرحله اول طرح پیمایش، در برخی نقاط با کمبود عرضه مواجه هستیم؛ کارت یک خودروی سنگین شارژ می‌شود، اما زمانی که به جایگاه مراجعه می‌کند، با نبود سوخت مواجه می‌شود که باید به جایگاه‌های دیگر مراجعه کند. اگر موقعیت یاب‌ها نصب شوند، این مشکلات کاهش می‌باید و راحت تر، سوخت دریافت می‌کنند.
نواز با اشاره به این که موضوع ورود وزارت نفت به این مسئله از اوایل دهه ۹۰ مطرح بوده، گفت: تلاش‌هایی از سوی وزارت راه و شهرسازی و وزارت نفت صورت گرفته، اما هنوز به نتیجه نرسیده است. مرحله اول اجرای طرح، بیش از حد طولانی شده و این وزارتخانه‌ها باید پاسخ دهند که چرا تامین منابع مالی برای اجرای مرحله دوم، به تاخیر افتاده است؟
وی با تاکید بر این که جایگاهداران، عرضه سوخت را انجام می‌دهند و نخستین مواجهه مالکان خودروها با آن هاست، گفت: طبق مواد ۲ و ۳ قانون بهبود محیط کسب و کار، باید در تصمیم گیری برای اجرای این طرح ها، با جایگاهداران به عنوان بخش خصوصی مشورت شود؛ زیرا زمانی که این اتفاق رخ نمی‌دهد، معمولا این طرح‌ها در حین اجرا، به مشکل بر می‌خورند. درخواست داریم که برای اجرای فاز دوم، با جایگاهداران مشورت شود.
انتهای پیام/.