به گزارش پایگاه خبری تحلیلی نفت آرا، سه‌شنبه هفته گذشته تفاهم‌نامه تامین مالی احداث انبارگاه شهید نادر مهدوی با حضور وزیر نفت بین شرکت ملی پالایش و پخش فرآورده‌های نفتی و بانک ملی ایران امضا شد.
در حاشیه نشست خبری فرصتی فراهم شد که با جلیل سالاری مدیرعامل شرکت پالایش و پخش فرآورده‌های نفتی درباره آخرین برنامه‌های این شرکت گفتگویی داشته باشیم. به دلیل محدودیت وقت این گفتگو به صورت پرسش و پاسخ کوتاه انجام شده است. 
مشروح این مصاحبه به شرح زیر است:
- شرکت ملی پالایش و پخش چه برنامه‌ای برای تعمیرات اساسی پالایشگاه‌ها به خصوص پالایشگاه ستاره خلیج فارس دارد؟
سالاری: ما برای همه پالایشگاه‌های کشور برنامه تعمیرات اساسی را پیش‌بینی کرده‌ایم از جمله پالایشگاه ستاره خلیج فارس که به زودی آغاز می‌شود.
 تعمیرات اساسی پالایشگاه‌ها به صورت دوره‌ای انجام می‌شود و طبق روال پیش می‌رود. اگر یک زمانی این دوره جابه‌جا می‌شود به دلیل نرسیدن قطعات و برخی ملاحظات مربوط به برنامه تولید نفت خام است که البته در موارد خاصی این اتفاق رخ می‌دهد. 
- وضعیت تولید بنزین کشور چگونه است؟ مباحثی مطرح می‌شود که تولید روزانه بنزین به 90 میلیون لیتر رسیده است؟
سالاری: خیر، در حال حاضر تولید بنزین ایران 100 میلیون لیتر در روز است. در دولت گذشته 8-9 میلیون لیتر نفتای تولیدی از پالایشگاه ستاره خلیج فارس را در گزارش روزانه تولید بنزین اضافه می‌کردند.
به بیان دیگر به همکاران بنده در برنامه‌ریزی و نظارت و تولید شرکت ملی پالایش و پخش دستور می‌دادند که ارقام تولید نفتا جزء آمار تولید بنزین محسوب کنند.
- اشاره کردید که برخی محموله‌های بنزین در دولت گذشته به قیمت لیتری 500 تومان صادر می‌شد. البته در آن زمان کشور با محدودیت منابع ارزی مواجه بود و قیمت جهانی بنزین هم به دلیل کرونا کاهش چشمگیری یافته بود. آیا بهتر نبود دولت قبل به هر روشی این محموله‌ها را بفروشد؟ 
سالاری: اگر در یک شرایطی کشور بتواند فرآورده نفتی را با قیمت بالاتری صادر کند، طبیعتا درآمد ارزی حاصل نیز افزایش می‌یابد. انتقاد بنده این است که چرا بنزین را زیر قیمت نفتا صادر کردید؟ این اتفاق باعث شد که پالایشگاه‌ها به نفتا فروشی روی آورند.
احداث انبارگاه فرآورده‌های نفتی از این جهت اهمیت دارد که مانع از فروش ارزان می‌شود و می‌توان به جای صادرات بنزین مثلا با قیمت تنی 350 دلار آن را با قیمت تنی 700 دلار فروخت و بیشترین مزیت را برای کشور به ارمغان آورد. 
- درباره زیان‌دهی شرکت پالایش و پخش اشاره کردید ولی طبق صورت مالی منتشر شده در کدال گروه شرکت ملی پالایش و پخش در سال 99 اتفاقا سودآوری بالایی داشتند و از زیانده بودن فاصله گرفتند.
سالاری: طبق صورت مالی، تک تک شرکت‌های تابعه شرکت پالایش و پخش زیانده بودند. درباره نکته شما هم عرض کنم که پالایشگاه اراک را هم جزو گروه پالایش و پخش محسوب کردند و بدین صورت جمع این گروه سودده شد، چون پالایشگاه اراک سوددهی قابل توجهی داشت و ضرر مابقی شرکت‌ها را خنثی کرد.
وگرنه طبق همین صورت مالی که شما اشاره می‌کنید، خود شرکت ملی پالایش و پخش نیز زیانده است و اتفاقا زیاندهی‌اش در سال 99 نسبت به قبل چند برابر شده است. 
- اخیرا عنوان کردید که مطالعات احداث یک پالایشگاه 140 هزار بشکه‌ای در سوریه پایان یافته است. آیا این پالایشگاه همان پالایشگاه الفروقلس است که در دولت نهم و دهم در دستور کار قرار گرفته بود؟ 
سالاری: بله، همان پالایشگاه است. سه کشور مالزی، ونزوئلا و ایران به صورت مشارکتی برای احداث پالایشگاه الفروقلس اقدام کردند و حتی قرارداد آن نیز امضا شد. دانش فنی این پروژه توسط پژوهشگاه صنعت نفت به طور کامل بومی شده است.
امروز بسته طراحی بنیادی و طراحی جزئیات این طرح به اتمام رسیده است و الان اجرای فرآیند مناقصه در دستور کار قرار گرفته است. 
دولت گذشته اعتقاد چندانی به این دست از طرح‌‎ها نداشت و اقدامی برای اجرای طرح پالایشگاه الفروقلس انجام نداد و درباره آن تصمیم‌گیری نکرد. 
- طرح توسعه و تثبیت پالایشگاه آبادان و طرح خط لوله بندرعباس-سیرجان-رفسنجان در چه وضعیتی است؟ و چه زمانی به بهره‌برداری می‌رسد؟
سالاری: پروژه پالایشگاه آبادان تقریبا رو به اتمام است. به زودی در سال جاری این طرح به بهره‌برداری خواهد رسید. امیدواریم بتوانیم طرح خط لوله بندرعباس-سیرجان-رفسنجان را نیز تا پایان امسال به بهره‌برداری برسانیم. البته در بحث خرید لوله مشکلاتی وجود دارد که باید در فرآیند خرید، تبدیل و تولید مواد اولیه تا محصول نهایی تسهیلاتی انجام شود. 
- در حوزه توسعه CNG، اقدامات خوبی اوایل دولت سیزدهم صورت گرفت و قرارداد تولید کارخانه‌ای 45 هزار خودروی دوگانه‌سوز با ایران خودرو امضا شد. اما بعد از آن، به نظر می‌رسد بحث توسعه CNG به حاشیه رفته است. در این حوزه چه برنامه‌ای دارید؟
سالاری: تبدیل ناوگان به CNGسوز طبق روال سابق در حال انجام است. قیمت بنزین و CNG با توجه به تورم کشور تقریبا به یکدیگر نزدیک شده‌اند. از طرفی قیمت LPG هم افزایش پیدا نکرده است و با قیمت ارزان به سمت خودروهای شخصی منحرف شده و مصرف می‌شود. در نتیجه انگیزه مردم برای استفاده از CNG کاهش یافته است.
ما یک قراردادی نیز برای تولید کارخانه‌ای خودروی CNGسوز منعقد کردیم ولی خودروسازها کلا تمایلی به این حوزه ندارند و مدعی هستند که سودآوری کافی برایشان ندارد.
استفاده از CNG در دورانی اوج گرفت که ما تجهیزات احداث جایگاه را رایگان دراختیار سازندگان قرار می‌دادیم، در نتیجه یک جایگاه با مبلغ 4 میلیارد تومان احداث میشد. 
- حرف شما درست است اما الان ظرفیت عرضه CNG به اندازه دو برابر میزان فعلی وجود دارد. 
سالاری: بله، بنده هم توضیح دادم که چرا مردم انگیزه ندارند. بعد از حوادث آبان‌ماه 98 و اصلاح قیمت بنزین، بین قیمت CNG و بنزین فاصله خوبی افتاد که مردم را ترغیب می‌کرد ولی الان این فاصله قیمتی با تورم تعدیل شده است.
از طرفی قیمت‌گذاری برای سوخت مصرفی در داخل کشور نیز در اختیار ما نیست. شرکت ملی پالایش و پخش، پیشنهادات خود را ارائه کرده است اما تصمیم‌گیری درباره قیمت‌گذاری با شرکت نیست. 
مثلا درباره اصلاح قیمت LPG در قانون بودجه هم نکاتی مطرح شده است که اگر تاکید بر افزودن گازمایع به سبد سوخت است این ملاحظات باید رعایت شود تا مشکلی برای CNG ایجاد نشود. به نظر بنده قیمت LPG در سبد سوخت باید با قیمت بنزین همسنگ شود و اختلاف قیمت این دو سوخت نسبت به CNG قابل ملاحظه شود. 
- درباره اصلاح سهمیه خودروهای تک‌سوز برنامه‌ای دارید؟ طبیعی است تا زمانی که سهمیه بنزین تک‌سوزها بیشتر از دوگانه‌سوزها باشد، آنها میلی به CNGسوز کردن خودروهای خود ندارند.
سالاری: در این باره نیز مباحثی در کارگروه ماده 4 مطرح شده است تا بتوانیم به صورت تدریجی 10 الی 20 درصد سهمیه‌ تک‌سوزها را کاهش دهیم که این خودروها به سمت CNGسوز شدن هدایت شوند. 
- به عنوان سوال پایانی نظر شما درباره طرح اخیر کمیسیون انرژی مجلس برای ادغام شرکت ملی پالایش و پخش و شرکت ملی صنایع پتروشیمی چیست؟ 
سالاری: به نظر بنده این طرح نیازمند کار کارشناسی بیشتری است. پیشبرد طرح‌ها بدون پشتوانه مطالعاتی قوی، موجب می‌شود که در فرآیند اجرا با مشکلاتی جدی مواجه شویم و نه تنها به حالت بهینه نرسیم بلکه سیستم فعلی را نیز تضعیف کنیم.
این موضوع باید در قالب یک لایحه و پس از انجام کار کارشناسی همه‌جانبه به مرحله اجرا برسد. نمی‌توان با نگاه ساده‌انگارانه درباره تجمیع پالایشگاه و پتروشیمی تحت عنوان پتروپالایشگاه درباره اصلاحات ساختاری در وزارت نفت تصمیم‌گیری کرد.
با فرض اینکه شرکت پالایش و پخش در شرکت صنایع پتروشیمی ادغام شوند، پس از آن مدیریت خروجی پالایشگاه‌ها چگونه انجام شود؟ 14-15 هزار کیلومتر شبکه خط لوله فرآورده‌های نفتی است که اساسا ارتباطی با موضوع پتروشیمی ندارد.
ما یک مجموعه عظیم به نام شرکت ملی پخش فرآورده‌های نفتی داریم که با تک تک مصرف‌کنندگان آن هم با قیمت‌های تکلیفی در ارتباط است. این موضوعات چگونه می‌تواند توسط شرکت پتروشیمی مدیریت شود.
انتهای پیام/.