به گزارش اختصاصی نفت آرا،سفر اخیر رافائل گروسی، مدیرکل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی به تهران، در حالی صورت می‌گیرد که پرونده هسته‌ای ایران بار دیگر به نقطه جوش رسیده و مذاکرات غیرمستقیم با آمریکا وارد مرحله‌ای حساس شده است. این سفر، اگرچه در ظاهر پوششی فنی دارد، اما در واقع حامل پیام‌هایی روشن از هر دو سوی معادله هسته‌ای است؛ تهران می‌خواهد نشان دهد همچنان در چارچوب قواعد بازی بین‌المللی حرکت می‌کند، و غرب در تلاش است تا از طریق ابزار فنی، اهرم فشار سیاسی خود را فعال نگه دارد.
در این میان، موضوع انتقال بخشی از اورانیوم غنی‌شده ایران به روسیه، به عنوان یک گزینه موقت برای کاهش سطح تنش‌ها و خرید زمان برای دیپلماسی، بار دیگر روی میز قرار گرفته است. چنین اقدامی، در صورت تحقق، می‌تواند نوعی «فریز تاکتیکی» باشد؛ نه بازگشت کامل به برجام، نه خروج قطعی از آن. بلکه حفظ وضع موجود با حداقل مخاطرات برای طرفین.
از منظر تهران، حضور گروسی در این مقطع زمانی، فرصتی برای بازتعریف رابطه با آژانس است؛ رابطه‌ای که در ماه‌های گذشته دچار فرسایش شدیدی شده بود. ایران به دنبال آن است که با اعطای دسترسی‌های محدود اما هدفمند، ضمن جلوگیری از تصویب قطعنامه‌های جدید در شورای حکام، فضای دیپلماتیک لازم برای مذاکرات غیررسمی با آمریکا را حفظ کند.
در سوی دیگر، گروسی نیز با دستی پر وارد تهران شده؛ او می‌داند که غرب به شدت به اطلاعات فنی و گزارش‌های او وابسته است، و هر جمله‌اش می‌تواند در بازارهای جهانی، از انرژی گرفته تا طلا، موج ایجاد کند.
جمع‌بندی:
سفر گروسی را باید نه صرفاً یک رویداد فنی، بلکه بخشی از پازل بزرگ‌تر مذاکرات غیرمستقیم ایران و آمریکا دانست؛ جایی که اورانیوم، غنی‌سازی و سانتریفیوژها تنها ابزارهایی برای چانه‌زنی در سطح کلان‌ترِ ژئوپلیتیک هستند. این تحولات، اگرچه به ظاهر در پستوهای فنی در جریان‌اند، اما مستقیم‌ترین تأثیر را بر معادلات سیاسی، امنیتی و حتی اقتصادی ایران خواهند گذاشت.