به گزارش اختصاصی نفت آرا،در بافت تاریخی بوشهر، جایی که کوچه‌ها هنوز بوی شبنم صبحگاهی و شرجی خلیج فارس را در خود دارند، هر سال فستیوالی برپا می‌شود که نامش، «کوچه» است. جشن زندگی در دل دیوارهای فرسوده‌ای که زمانی سکوتشان تنها با موسیقی باد و دریا می‌شکست. اینجا اما، حالا ساز نی‌انبان می‌نوازد، دمام‌ها می‌کوبند و زندگی در رگ‌های شهر می‌دود.
فستیوال کوچه، فقط جشن فرهنگ نیست؛ روایتی است از ریشه‌هایی که هنوز در دل شن‌ها و نمک‌ها زنده‌اند. موسیقی، نمایش، صنایع دستی و غذاهای محلی، کوچه‌های تنگ و صمیمی بوشهر را به صحنه‌ی بزرگ یک زندگی اصیل بدل می‌کنند.
اما بوشهر، فقط شهر ترانه و باد و دریا نیست. این شهر، قلب تپنده‌ی صنعت نفت و گاز ایران هم هست. از تاسیسات عسلویه تا سکوهای گازی پارس جنوبی، از لوله‌هایی که در اعماق دریا نفس می‌کشند تا مشعل‌هایی که شب‌های جنوب را روشن می‌کنند، نفت و گاز، شریان حیاتی اقتصاد بوشهر را شکل داده‌اند.
در فستیوال کوچه، بوی قهوه و عطر اسپند در کوچه‌های سنگ‌فرش شده می‌پیچد، اما همین کوچه‌ها جوانانی را در خود پرورانده‌اند که امروز مهندسان، تکنسین‌ها و کارگران صنعت انرژی‌اند.
همان مردمی که روزی با نی‌انبان و دمام در کوچه‌ها می‌رقصیدند، امروز در پروژه‌های عظیم نفت و گاز عرق می‌ریزند، کار می‌کنند، و چراغ خانه‌های کشور را روشن نگه می‌دارند.
فستیوال کوچه، یادآور این حقیقت است: بوشهر نه تنها مهد فرهنگ و هنر است، بلکه خاستگاه مقاومت، کار و پیشرفت در دل سخت‌ترین صنایع هم هست.
کوچه‌های بوشهر، روایتگر دو داستان‌اند؛ یکی از نغمه‌های قدیمی، و دیگری از صدای بلند موتورهای حفاری در دل دریا.
و شاید این دو، بیش از آنکه به چشم بیایند، در جان این خاک با هم آمیخته‌اند.