به گزارش پایگاه خبری تحلیلی نفت آرا، منطقه‌ویژه انرژی پارس جنوبی در جنوب استان بوشهر میزبان ۱۴ پالایشگاه گازی فعال است که نقش مهمی در تامین نیاز خانگی و صنعتی کشور دارد، نقش آن در خودکفایی کشور به بنزین بی‌بدیل است و با ارسال روزانه ۱۰ هزار تن اتان به بزرگ‌ترین تأمین‌کننده خوارک صنایع پایین‌دستی کشور تبدیل شده است.
اما این یک روی روشن استقرار صنایع گازی در این منطقه است که به عسلویه لقب پایتخت انرژی کشور داده اما تمرکز این صنایع نیمه تاریکی نیز برای مردم این منطقه بویژه در شهرهایی دارد که فاصله کمتری با مخازن میعانات دارند.
اکنون سال‌هاست که در برخی روزهای بادی انتشار بوی تند گاز و مسمومیت برخی از اهالی عسلویه خبرساز می‌شود، هر چند این آلودگی شدید مدت زمان کوتاهی دارد و با ساکن شدن هوا یا پایان عملیات‌های صنعتی کاهش می‌یابد اما به اتفاقی تلخ و تکراری تبدیل شده که هر سال شاهد آن هستیم.
در آخرین دفعه ۲ شب پیش باز انتشار بوی گاز در عسلویه و نخل نقی خبرساز شد و به گفته مسئولان بیمارستان نبی اکرم (ص) عسلویه این بوی گاز سبب شده تا حدود ۱۰ نفر از شهروندان عسلویه با علایم تهوع، تنگی تنفس و سرگیجه به اورژانس این بیمارستان مراجعه کنند و شدت بو برخی از بیماران بستری را نیز با مشکل مواجه کرده است.
تکرار یک رنج مکرر؛ هم‌دستی باد و گاز در پناه جانمایی‌های نسنجیده
همه لینک‌های خبری که در این نوشتار به آن اشاره شده تنها روایت‌هایی از رنج مداوم مردم عسلویه است؛ رنجی که با همدستی بوی نامطبوع میعانات گازی و همراهی باد مردم این شهر را عذاب می‌دهد و بدتر آنکه هنوز مردم نقطه پایانی برای این عذاب هرساله نمی‌بینند.
هرچند به گفته مردم این بوی شدید اینبار هم پس از چندساعت فروکش کرد و در ساعت‌های اولیه صبح از شدت آن کاسته شد اما این به معنای پایان این ماجرای بودار نیست چرا که تجمع غیر کارشناسانه صنایع و جانمایی نسنجیده هشت مخزن میعانات گازی بستر تکرار و تکرر این نوع آلودگی‌ها را فراهم کرده است.
سرپرست اداره کل حفاظت محیط زیست استان بوشهر در این ارتباط به خبرنگار ایرنا می‌گوید: بیشتر تشدید انتشار بوی گاز در نخل تقی و عسلویه ناشی از فعالیت پالایشگاه‌ها و بخارات سطح مخازن یا آب‌زدایی مخازن ذخیره میعانات گازی است.
به گفته عبدالرحمن مرادزاده جابجایی این مخازن که در فاصله نزدیک حاشیه شهرها قرار دارند از سوی اداره‌کل محیط زیست پیگیری شد و حدود یکسال پیش رای قطعی مبنی بر جابجایی آنها صادر شد.
آنطور که او می‌گوید: بر اساس این حکم مخازن متمرکز در حاشیه شهر عسلویه باید طی ۲ سال از زمان صدور جابجا شود؛ زمانی که اکنون حدود یک‌سال از ان گذشته و هنوز در عمل اتفاقی نیفتاده است.
اینبار هم چنانکه مصطفی موذنی، رئیس اداره حفاظت محیط زیست شهرستان عسلویه می‌گوید: در همان شبی که بوی تند گاز امان مردم عسلویه را برید، عملیات آب‌زدایی مخازن حاشیه شهر عسلویه در جریان بوده و وزش باد این بوی نامتبوع را به شهر منتقل کرد.
موذنی درباره عملیات دی واترینگ یا آب‌زدایی که اکنون با کیفیت زندگی مردم عسلویه پیوند خورده اینگونه توضیح می‌دهد: هنگامی که مخازن ذخیره میعانات گازی به مرور پر می‌شود، آب ناچیزی همراه با این میعانات به مخازن می‌ریزد، در این شرایط ایستایی آب پایین‌تر و میعانات سبک‌تر در بالا قرار می‌گیرند.
او ادامه می‌دهد: هنگام انجام عملیات انتقال میعانات به خطوط لوله انتقال، باید این میعانات گازی عاری از آب باشد، بنابراین باید آب کف مخازن باید در مخزنی دیگر تخلیه شود و با توجه به بوی شدید این آب، در طی مدت این فریند بوی گاز از آنها استشمام می‌شود.
به گفته موذنی اگر در این هنگام وضعیت جوی همراه با وزش باد باشد این بوی با شدت بیشتری در شهر منتشر و استشمام می‌شود.
رئیس اداره حفاظت محیط زیست شهرستان عسلویه با بیان اینکه هنوز در راستای جابجایی مخازن متمرکز اقدامی که به محیط زیست اعلام شود انجام نشده، ادامه می‌دهد: اما آنطور که به شعبه پیگیری کننده اعلام شده، مطالعات این پروژه ر صورت گرفته است.
پیگیری ایرنا برای دریافت پاسخی از مسئولان مجتمع گاز پارس جنوبی برای ارائه هرگونه توضیحی درباره آلودگی اخیر و برنامه‌های آتی در این زمینه بی‌نتیجه ماند و به رغم تماس مکرر پاسخی دریافت نشد.
به گفته موذنی قرار است بزودی جلسه‌ای با مسئولان این منطقه و محیط زیست گرفته و راهکارهای انجام کنترل‌شده این عملیات بررسی و سنجیده شود تا جلوی انتشار بوی گاز در هنگام آب‌زدایی مخازن گرفته شود.
بویی که سلامت مردم عسلویه را با خود می‌برد
اگر یک فرد غیر بومی به شهرستان عسلویه وارد شود چنانکه مشعل‌های افروخته پالایشگاهی و پتروشیمی توجه او را به خود جلب می‌کند، بوی گاز عجیب مشامش را آزار می‌دهد، بویی که هر چه منتظر بماند کاهش نمی‌یابد و رفته رفته بر سلامت عمومی او اثر می‌گذارد.
این بوی مداوم مشام ساکنان پایتخت انرژی ایران را پر کرده اما هنگامی که انجام عملیاتی اینچنین بوی گاز را تندتر و گزنده‌تر به شهر می‌آورد ، تاب تحمل را از این شهروندان نیز می‌گیرد و بی‌صبرانه منتظر پایان این عملیات صنعتی می‌مانند.
ضرورت حفاظت از سلامت میزبانان صبور صنایع ارزشمند و ارزآور قطب انرژی کشور ایجاب می‌کند تا تحقق رای قانونی برای انتقال مخازن آلاینده و فلرهای فروزان پالایشگاه‌ها شتاب بیشتری بگیرد تا زودتر بر داستان تکراری الودگی و بوی نامطبوع و عذاب مردم عسلویه نقطه پایانی گذاشته شود.
تمرکز و جانمایی غیر استاندارد صنایع عسلویه در دهه‌های گذشته امروز برای مردم این شهرستان مساله‌ساز شده و سلامت آنها را تهدید می‌کند؛ بنابراین آنچه روشن است اینکه برای خاموش کردن فلرهای فعال واحدهای پالایشگاهی و پتروشیمی، جابجایی مخازن حاشیه شهر عسلویه، ایجاد تصفیه خانه‌های پساب‌ها صنعتی و دیگر ضرورت‌های زیست محیطی پیشگیرانه از آلودگی خاک، هوا و آب همین فردا هم دیر است..
انتهای پیام/.