به گزارش پایگاه خبری تحلیلی نفت آرا، مهدی رضایتی، مدیرعامل شرکت سبدگردان ثروت پویا در خصوص وضعیت فعلی بورس بیان کرد: وقتی اقدام به مقایسه شرایط کنونی بازار سهام با شرایط سال ١٣٩٩ می‌کنیم؛ باید معیار مناسبی برای این مقایسه داشته باشیم. با در نظر گرفتن وضعیت بنیادی سهم‌ها، ارزش دلاری شرکت‌ها، براورد سود آینده، نسبت P/E سهم‌ها و... می‌توان گفت وضعیت فعلی بازار سرمایه با سال ۱۳۹۹ تفاوت‌های زیادی دارد. در آن زمان P/E های بالاتر از میانگین تاریخی داشتیم؛ حال آنکه در حال حاضر در اکثر صنایع شاهد P/E های تاریخی هستیم.
وی اضافه کرد: اگر قرار باشد تورم آتی و نرخ واقعی دلار در برآورد سود شرکت‌ها مبنا قرار بگیرد، هنوز بسیاری از سهم‌های بازار سرمایه پتانسیل زیادی برای رشد دارند و بازار سرمایه نسبت به سایر بازارها ارزنده‌تر است.
این کارشناس بازار سرمایه در ادامه با اشاره به برخی نگرانی‌ها در مورد تعیین قیمت پایه محصولات پتروشیمی با دلار نیمایی اظهار کرد: البته که وضعیت تمامی شرکت‌های پتروشیمی یکسان نیست و نمی توان تحلیل واحدی در مورد تمامی سهم‌های گروه پتروشیمی ارائه کرد. تعیین قیمت پایه محصولات پتروشیمی و نیز نرخ خوراک با دلار نیمایی، تاثیر یکسانی روی تمامی شرکت‌های پتروشیمی حاضر در بازار سرمایه نخواهد داشت.
رضایتی افزود: در نظر داشته باشید که محصولات در بورس کالا بر اساس رقابت، قیمت‌گذاری می‌شوند و در مورد محصولاتی که تقاضای بالاتری داشته باشند، می توان انتظار داشت که قیمت نهایی هم بالاتر از قیمت‌های پایه باشد. ضمن اینکه ارز حاصل از صادرات شرکت‌های پتروشیمی طبق آخرین دستورالعمل، با دلار تقریباً ۳۶ هزار تومانی عرضه می‌گردد.
وی در ادامه بیان کرد: همچنین اگر قرار باشد مبنای تعیین قیمت پایه و خوراک شرکت‌های پتروشیمی ارز نیمایی باشد؛ اثر کاهش نرخ خوراک نیز در هزینه شرکت‌های پتروشیمی با اهمیت خواهد بود؛ چرا که مهمترین متغیر اثرگذار بر بهای تمام شده پتروشیمی‌ها، نرخ خوراک است و این شرایط می‌تواند منجر به افزایش سودآوری در برخی شرکت‌های پتروشیمی شود (مشروط بر آنکه تصمیم جدیدی در خصوص نرخ ارز صادراتی اتخاذ نشود)، زیرا نرخ خوراک با دلار ٢٨٥٠٠ تومانی تعیین می‌شود؛ ولی برخی محصولات پتروشیمی قیمت رقابتی بالاتر از قیمت پایه خواهند داشت و بخشی از محصولات صنعت نیز، صادراتی است.
وی اضافه کرد: در صورت پایدار بودن این تصمیم، روانکارها منتفع خواهند شد؛ چرا که در این صنعت حدود ۹۰ درصد از بهای تمام شده مربوط به نرخ خوراک است؛ اما امکان فروش محصول بر اساس قیمت رقابتی و یا صادرات وجود دارد. علاوه بر این برخی شرکت‌های پتروشیمی که خوراک بین مجتمعی دریافت می‌کنند و محصول خود را به صورت رقابتی می‌فروشند (مثل تولیدکنندگان PP و PVC و پروپیلن)، پتانسیل بیشتری برای انتفاع از این سیاست را خواهند داشت.
وی تصریح کرد: در مجموع اصرار برای سرکوب قیمت‌ها در صنایع مختلف، به نفع بازار سرمایه نیست و عجیب است که با وجود تجربیات شکست خورده قبلی، کماکان سیاست‌گذاران اصرار به تکرار اشتباهات خود دارند.
انتهای پیام/.