به گزارش پایگاه خبری تحلیلی نفت آرا، هیچ سوختی برای اقتصاد جهانی مهم‌تر از گازوئیل نیست. تامین انرژی برای کامیون ها، اتوبوس ها، کشتی‌ها و قطارها بااستفاده از این سوخت صورت می‌گیرد. ماشین آلات ساخت و ساز، تولید و کشاورزی را به حرکت در می‌آورد و برای گرم کردن خانه‌ها مصرف می‌شود. همچنین باتوجه به قیمت بالای گاز طبیعی، در برخی نقاط، از گازوئیل برای تولید برق نیز استفاده می‌شود. طی چند ماه آینده، تقریباً هر منطقه روی کره زمین با کمبود گازوئیل مواجه خواهد شد، زیرا کمبود عرضه باعث تشدید تورم و مانع رشد تمام بازارهای انرژی جهان شده است. به اعتقاد فینلی: هر چیزی که در اقتصاد به حرکت در می‌آید از مصرف گازوئیل است. از حمل وسایل تا ممانعت از یخ زدن که به طور بالقوه می‌تواند باعث مرگ ما شود. بر اساس داده‌های چهار دهه پیش، ذخایر گازوئیل و نفت گرمایشی در ایالات متحده، در این فصل از سال به پایین‌ترین حد خود رسیده است. ذخائراروپای شمال غربی نیز درحال اتمام است. پیش بینی می‌شود که ذخایر در این ماه به پایین‌ترین حد خود برسد و سپس تا ماه مارس (مدت کوتاهی پس از اعمال تحریم‌هایی که منطقه را از منابع دریایی روسیه محروم می‌سازد) حتی بیشتر کاهش یابد. بازارهای صادراتی جهانی آنقدر در تنگنا قرار گرفته که اقتصاد کشورهای فقیری مانند پاکستان در حال تعطیلی هستند و عرضه‌کنندگان درتامین محموله کافی برای تامین نیازهای داخلی کشور بامشکل مواجه شده اند. داریو اسکافاردی، مدیر اجرایی سابق پالایشگاه نفت ایتالیایی Saras SpA، با نزدیک به ۴۰ سال سابقه در این صنعت گفت: این قطعاً بزرگ‌ترین بحران گازوئیلی است که من تا به حال دیده‌ام. گازوئیل به عنوان یک معیار تعیین کننده در بازار بندر نیویورک، امسال نزدیک به ۵۰ درصد افزایش قیمت داشته است. قیمت این محصول در اوایل ماه نوامبر به ۴.۹۰ دلار در هر گالن رسید که تقریباً دو برابر سطح سال قبل است.
محدودیت‌های عمده‌ای برای افزایش ظرفیت پالایش در سطح جهان وجود دارد. در حال حاضر عرضه نفت خام باکمبود مواجه است. همچنین وقتی صحبت از تبدیل نفت خام به محصولاتی مانند گازوئیل و بنزین می‌شود، این مانع حادتر است. این مساله تا حدی تابعی از همه گیری بوده است، که پس از قرنطینه‌هایی که انجام شد تقاضا را به شدت کاهش داد و پالایشگاه‌ها را مجبور به بستن برخی از کارخانه‌های کم‌سودتر خود کرد. اما ترویج استفاده از انرژی‌های پاک و کاهش استفاده از سوخت‌های فسیلی بر سرمایه گذاری در این بخش نیز تاثیر گذاشته و از سال ۲۰۲۰، ظرفیت پالایش ایالات متحده بیش از ۱ میلیون بشکه در روز کاهش یافته است. در همین حال، در اروپا، موانع کشتیرانی و اعتصابات کارگران نیز به تولید پالایشگاه‌ها لطمه زده است. با تحریم خودخواسته اتحادیه اروپا از منابع روسیه، اوضاع می‌تواند وخیم‌تر شود. اروپا بیش از هر جای دیگری در جهان به گازوئیل متکی است. طبق داده‌ها، تقریباً ۵۰۰ میلیون بشکه در سال از طریق کشتی تحویل داده می‌شود که حدود نیمی از آن در بنادر روسیه بارگیری می‌شود. در ایالات متحده درحالی که هنوز زمستان شروع نشده است، کمبود در ساحل شرقی منجر به جیره بندی تامین کنندگان و استفاده از پروتوکل‌های اضطراری شده است. منطقه شمال شرقی ایالات متحده، پرجمعیت‌ترین گوشه ایالات متحده با درجه حرارت اغلب زیر صفر در زمستان‌های سرد، برای گرم نگه داشتن خانه‌ها به نفت سفید متکی است. (دیزل و نفت سفید در ایالات متحده محصول یکسانی هستند، فقط مالیات متفاوتی دارند.) حتی در بهترین سناریو، مصرف کنندگان در زمستان امسال با بالاترین قبض انرژی در دهه‌های اخیر روبرو خواهند شد. در حال حاضر، دولت پیش‌بینی کرده افزایش قیمت تقریباً دو برابر خواهد بود و تخمین می‌زند که خانوارهایی که به نفت سفید متکی هستند می‌توانند انتظار داشته باشند ۴۵ درصد بیشتر از زمستان گذشته هزینه پرداخت کنند، که این رقم بالاتر از برآورد ۲۷ اکتبر است. مطمئناً، در دراز مدت، کمبود گازوئیل در سراسر ایالات متحده رفع می‌شود، زیرا این کشور صادرکننده نفت خام است. اما کاهش مقطعی و افزایش قیمت‌ها به ویژه در ساحل شرقی احتمالاً ادامه خواهد داشت.
از ابتدای ماه فوریه، تحریم‌های اتحادیه اروپا محدودیت‌هایی برای عرضه نفت روسیه ایجاد می‌کند. اگر قرار است اقتصاد منطقه به همین شکل ادامه یابد، بشکه‌هایی که از طریق روسیه تامین می‌شد باید به نحوی جایگزین شوند. اینکه آیا این اتفاق خواهد افتاد هنوز مشخص نیست. سرمای زمستان نیز مشکلات را در اروپا افزایش خواهد داد. انتظار می‌رود ذخایر نفت در شمال غرب در ماه مارس (یک ماه پس از اجرایی شدن تحریم‌های اتحادیه اروپا) ۲۱۱.۹ میلیون بشکه کاهش یابد. با نزدیک شدن به ضرب الاجل تحریم ها، اروپا همچنان مقادیر زیادی گازوئیل از روسیه، عربستان سعودی، هند و سایر کشورها وارد می‌کند. بر اساس داده‌های ورتکسا که توسط بلومبرگ گردآوری شده، به عنوان پیامد این موضوع، وارداتی که از طریق راه‌های آبی صورت می‌گیرد در ماه اکتبر به بالاترین سطح خود از ابتدای سال ۲۰۱۶ رسیده است. کشور آلمان به دلیل کاهش سطوح رودخانه راین که مانع عرضه و در نتیجه کاهش تولید شده قبلاً دچار بحران بوده است، در حالی که پالایشگاه‌ها در مجارستان و اتریش نیز دچار اختلالات قابل توجهی شده اند. تولید فرانسه نیز تحت تأثیر اعتصابات کارگران بر سر دستمزد قرار گرفته است. اسکافاردی، مدیر عامل سابق ساراس، گفت: اگر تامین نفت خام از روسیه انجام نشود، مشکل بزرگی در سیستم ایجاد می‌کند که رفع آن واقعاً دشوار خواهد بود.
بحران جهانی سوخت، برای صادرکنندگانی مانند چین و هند که امکان ارسال محموله به کشورهای اروپایی (که می‌توانند حق بیمه زیادی پرداخت نمایند) را داشته اند، سود سرشاری به همراه داشته است. انتظار می‌رود کل صادرات سوخت از چین تا پایان سال ۵۰۰ هزار بشکه در روز افزایش یابد و به نزدیک ۱.۲ میلیون بشکه برسد. اینکه آیا این امربرای پر کردن شکاف عرضه جهانی کافی خواهد بود را گذشت زمان مشخص می‌کند. در این میان کشورهای فقیری که نمی‌توانند قیمت‌های سرسام آور را تحمل کنند، رنج زیادی خواهند برد. وزیر انرژی سریلانکا گفته است: سریلانکا برای رفع کمبود نقدینگی برای مقابله با قیمت‌های بین‌المللی سوخت تلاش می‌کند و قادر به تامین منابع کافی نیست. تایلند کاهش مالیات بر گازوئیل را برای محافظت از مصرف کنندگان در برابر افزایش قیمت‌ها تمدید کرده و دولت تخمین می‌زند که این اقدام منجر به از دست دادن درآمد حدود ۵۵۱ میلیون دلاری شود. ویتنام به دنبال اجرای اقدامات اضطراری شامل استفاده از منابع بانک مرکزی خود برای اعطای وام‌های بیشتر به تولیدکنندگان داخلی سوخت برای افزایش عرضه است. آمریتا سن، رئیس بخش تحقیقات انرژی اسپکتز، ادعا نموده که کمبود گازوئیل به اقتصاد جهانی آسیب زده است و در نهایت ظرفیت پالایشی جدید برای حل مشکل دیزل مورد نیاز است.
انتهای پیام/.