به گزارش اختصاصی نفت‌آرا، آژانس بین المللی انرژی پیش بینی کرده است که با وجود کاهش تقاضا برای نفت در سال 2050 و رسیدن آن به 27 درصد نسبت به سال های 2018 که 32 درصد تخمین زده شده است، همچنان تقاضا برای این طلا سیاه بالا است و با وجود کاهش ناچیز تقاضا برای نفت این آژانس پیش بینی کرده است تقاضا برای گاز طی سال ها و دهه های آینده افزایش پیدا خواهد کرد و این دو ماده همچنان جزء مواد حیاتی برای به حرکت درآوردن اقتصاد جهانی خواهند بود.

پاندمی کرونا به دلیل محدود کردن مردم و به حداقل رساندن رفت و آمدهای آن ها تاثیر چشمگیری بر بازار نفت و گاز و سایر مشتقات نفتی گذاشته است و با تعطیل شدن فرودگاه ها و یا بازگشایی آنها با حداقل توان پروازی تقاضا برای نفت به طرز چشمگیری کاهش پیدا کرده است چرا که سوخت هواپیماها 60 درصد تقاضا برای نفت را شامل می شوند و آژانس بین المللی انرژی نیز در گزارش خود کاهش تقاضا برای نفت طی سال های پاندمی کرونا را پیش بینی کرده بود.

پیش بینی می شود که به دلیل ارتباط کاهش تقاضا برای نفت با پاندمی کرونا در صورت بازگشت مردم به زندگی عادی و از بین رفتن این بیماری تقاضا برای نفت همچنان صعودی شود و این آژانس بر این باور است که با توجه به کاهش چشمگیر تقاضا در سال 2020 و کاهش ذخیره انبارها در سال 2021 بازار نفت افزایش تقاضا چشمگیری را تجربه کند و تقاضا برای این طلای سیاه در طی سال های 2021 تا 2025 روزانه بین 5.7 میلیون عدد افزایش پیدا کند.

با این وجود پاندمی کرونا نیز خود در برخی موارد تقاضا کوتاه مدت را برای مشتقات نفتی افزایش داده است زیرا بسیاری از مواد بهداشتی با بهره گیری از مشتقات نفتی تولید می شوند با این‌ حال تاثیر پاندمی بر کاهش تقاضا بسیار بیشتر از تاثیر آن بر افزایش تقاضا بوده است و این نکته را نیز نباید فراموش کرد که تاثیر پاندمی بر افزایش تقاضا نفت بسیار کوتاه مدت بوده است.

در این میان نفت تنها در صنعت حمل و نقل قابل استفاده نیست بلکه این طلای سیاه این روزها منبع اصلی تولید ده ها ماده شیمیایی است که هرکدام جزئی از زندگی بشر در دنیا مدرن هستند به عنوان مثال انواع رنگ ها، سموم دفع آفات، پلاستیک های سخت و نرم و قابل انعطاف و انواع موا شوینده از مشتقات نفت ساخته می شوند.

کارشناسان بر این باورند که انرژی های تجدید پذیر کمی هستند که می توانند جایگزین نفت در تولید انرژی شوند که برق یکی از آن ها است اما به دلیل کمبود منابع و همچنین پرهزینه بودن تولید برق جایگزینی آن با نفت و یا گاز حداقل تا چند دهه آینده غیر ممکن است و تحقیقات نشان می دهند که در صورتی که هزینه تولید انرژی از منابع خورشیدی، بادی و یا آب کاهش پیدا کند بازهم جایگزین شدن آنها به جای نفت در آینده نزدیک غیرممکن است اما از طرف دیگر منابع کمی برای تولید انرژی از طریق سوخت های فسیلی در دسترس بشر هستند.

در کنار نفت که در سال 2019 توانست 34 درصد از تقاضا جهانی را پاسخ دهد زغال سنگ و گاز دو ماده انرژی زا پر تقاضا در جهان هستند که به ترتیب 27 و 24 درصد تقاضا در جهان را پاسخ می دهند.

در سال گذشته و پیش از پاندمی کرونا تقاضا برای نفت توانست رکورد 100 میلیون بشکه ای در روز را بشکند و این اتفاق باعث شد تا کشورهای عربی و به خصوص امارات متحده برای نوسازی پالایشگاه ها و تجهیزات نفتی خود اقدام کنند که بر این اساس سلطان ال جابر، رئیس شرکت ملی نفت ابوظبی 45 میلیارد دلار آمریکا برای گسترش پالایش و پتروشیمی این کشور هزینه کرد.

رئیس شرکت ملی نفت امارات سال گذشته به مدیران و خبرنگاران خارجی در دفتر مرکزی شرکت گفت: "ما ظرفیت پالایش خود را دو برابر می کنیم." 

با وجود افزایش چشمگیر تقاضا برای نفت و تشنگی سیری ناپذیر بشر برای نفت این ماده می تواند از نظر سیاسی و زیست محیطی ماده ای سمی برای کره زمین به شمار آید و تاثیرات فاجعه باری همچون تغییرات اقلیمی، خشکسالی، بالا آمدن سطح دریاها و از بین رفتن محصولات کشاورزی بر روی کره زمین داشته باشد.

با این وجود نه تنها نشانه ای از کاهش تقاضا برای نفت در سال های گذشته نیست بلکه آمارها نشان می دهند که تقاضا برای این طلای سیاه طی چند دهه گذشته 62 درصد رشد داشته است و طبق پیش بینی آژانس بین المللی انرژی تقاضا برای آن تا روزانه 121 میلیون بشکه نیز افزایش پیدا خواهد کرد.

طبق گفته آژانس بین المللی انرژی جهان برای اینکه از افزایش دما کرده زمین جلوگیری کند باید تقاضا برای نفت را روزانه تا 67 میلیون بشکه کاهش دهد و کارشناسان امور زیست محیطی بر این باورند که این سوخت فسیلی به قدری برای بقا بشر خطرناک است که تقاضا برای آن باید تا 10 میلیون بشکه در روز کاهش پیدا کند و سپس به طور کامل از چرخه حیات بشر خارج شود.

در طول تاریخ زندگی بشر انرژی همواره در قلب شکوفایی تمدن ها بوده است. قرن ها مردم برای گرما و پخت و پز چوب می سوزاندند؛ در قرن نوزدهم زغال سنگ به عنوان سوخت ترجیحی ظاهر شد و صنعتی سازی را امکان پذیر کرد و در اوایل قرن 20 بود که نفت خام باعث حمل و نقل گسترده مردم و کالاها، سبک زندگی مدرن و ارتقا سطح زندگی برای همیشه شد.

با این حال بهبود رفاه بشریت به هزینه کره زمین تمام شده است. زمین از زمان پیش از صنعتی شدن با یک درجه سانتی گراد گرم شده است و به احتمال زیاد تا پایان قرن بیش از 2 درجه سانتی گراد گرم خواهد شد و گزارش سازمان ملل متحد گرم شدن کره زمین را عاملی دانست که منجر به انقراض گونه های وسیعی از حیوانات و گیاهان خواهد شد و تغییرات اقلیمی شدیدی را به وجود خواهد آورد که حیات کره زمین و بشر را تهدید خواهد کرد.