نفت آرا به نقل از سایت ترید ویندز، مسیر دریای شمال به عنوان یک راه حملونقل معرفی شده که انتقال محمولهها از طریق آن حدود ۳۰ درصد سریعتر از کانال سوئز انجام میشود. این مسیر همچنین خطرات حملات به کشتیها در دریای سرخ را به حداقل کاهش میدهد.
نانا اوستگارد نور، تحلیلگر ارشد امنیت دریایی، معتقد است که این مسیر جدید تحت تأثیر ممنوعیت اتحادیه اروپا بر نفت خام روسیه شکل گرفته که موجب شده روسیه صادرات خود را به سمت آسیا هدایت کند. در حال حاضر، چین ۴۷ درصد از صادرات نفت روسیه را به خود اختصاص داده و به بزرگترین واردکننده نفت خام روسیه تبدیل شده است.
وی هشدار داد که با وجود مزایای فراوان حملونقل از مسیر قطب شمال، انتقال نفت از میان آبهای یخزده میتواند خطرات قابلتوجهی همچون نشت نفت بهدلیل انسداد ناشی از یخ را به همراه داشته باشد. تانکرهای قدیمی و آسیبپذیر که به عنوان ناوگان سایه فعالیت میکنند، ریسکهایی را مخصوصاً در زمینه پوشش بیمهای و مسئولیت در برابر نشت نفت در مسیر دریای شمال میپذیرند. با این همه، نگرانیهای زیستمحیطی مانع از واردات نفت از قطب شمال به چین نخواهد شد، زیرا این منطقه بسیاری از میادین اصلی نفت و LNG روسیه را در خود جای داده و پکن به شدت به انرژی روسیه وابسته است.
این گزارش میافزاید که تاکنون هیچ ترانزیت بینالمللی از مسیر دریای شمال انجام نشده و اولویت اول توسعه این مسیر در دست چین و روسیه است. در پایان گزارش آمده که، در حالیکه پکن به دلیل تحریمهای احتمالی آمریکا و اتحادیه اروپا در مورد توسعه همکاری با روسیه در قطب شمال احتیاط میکند، ارزیابیهای اقتصادی میتواند به همکاری بیشتر بین روسیه و چین در این منطقه منجر شود و پیامدهای مهمی همچون توسعه صنعت حملونقل در قطب شمال را به همراه داشته باشد.