هم اکنون ایران هیچ حضوری در بازار سوخت منطقه ندارد، حتی صادرات سوخت به سوریه، لبنان و ونزوئلا هم با ابتکار عمل وزارت نفت نبود.

به گزارش نفت آرا، با وجود تقاضای جهانی برای سوخت، اما تقاضا در منطقه برای فرآورده‌های نفتی همچنان از نقاط دیگر بیشتر است، نکته ای که توجه به آن می تواند، توسط فرآورد ه‌های نفتی ایران تسخیر شود.
 
صادرات فرآورده‌های نفتی ایران به لبنان و سوریه و ونزوئلا نشان داد، حضور در  بازارهای سوخت فقط اهمیت اقتصادی ندارد، از لحاظ سیاسی نیز حائز اهمیت است.
 
به همین دلیل چگونگی حضور در این بازار و تقویت این حضور از جمله موضوعاتی است که باید مورد توجه دولت سیزدهم باشد، افغانستان، پاکستان، سوریه، لبنان و عراق از مهمترین بازارهای منطقه ای هستند که باید مورد توجه قرار گیرند.
 
متاسفانه تاکنون توجهی به این ظرفیت بالا نمی شده که بخشی از آن ناشی از بی ‌توجهی به توسعه ظرفیت پالایشگاه های کشور بوده است، این بی توجهی زمانی نمود بیشتر پیدا می کند که یادآور شویم، تقریبا تمام صادرات فرآورده های نفتی ایران محدود به بنزین و از پالایشگاه ستاره خلیج فارس می شود.
 
البته امکان صادرات مازوت نیز وجود دارد، اما میزان تولید مازوت کم است. در حوزه گاز مایع، صادرات ایران به بخش دریایی محدود می شود و در بخش زمینی ایران بسیار ضعیف عمل کرده است.
 
بنابراین، اگر دولت سیزدهم خواهان حضور در بازارهای پر تقاضای منطقه است، باید نگاه خود را روی تأسیس و راه اندازی پالایشگاه‌ها و پتروپالایشگاه‌ها متمرکز کند.
 
افزون بر آن، باید باز تعریفی از عملکرد بخش نفت و گاز صورت گیرد، بدین معنا که حوزه عملکردی شرکت های فعال در این حوزه تنها به تأمین سوخت داخل کشور و اداره شبکه سوخت محدود نشود.
 
در غیر این صورت، نباید انتظار حضور در بازارهای منطقه ‌ای فرآورده‌های نفتی را داشت، اتفاقی که هم اکنون شاهد آن هستیم و عملا  ایران هیچ شبکه فروشی در هیچ یک از کشورهای منطقه ندارد.
 
حتی در حوزه صادرات به کشورهایی مانند سوریه و لبنان و ونزوئلا هم ابتکار عمل با شرکت یا وزارت نفت نبوده و این نشان می هد، ایران با اقتصاد صادرات فرآورده های نفتی فاصله بسیاری دارد، موضوعی که باید به شدت مورد توجه دولت سیزدهم باشد.