احمد مددی کارشناس انرژی در گفت و شنود اختصاصی با نفت آرا پیرامون انتخاب وزیر نفت گفت:اعتقاد شخصی من بر این است که وزیر نفت انحصارا و لزوما نباید صرفا نفتی باشد. وزیر نفت می تواند یک مدیر استراتژیک باشد، مدیری جامع الاطراف باشد و با ارتباط با سایر بخش های کابینه بتواند تصمیماتی اتخاذ کند که چالش های موجود صنعت نفت را برطرف نماید.
در بحث ناترازی های انرژی مثل برق، گاز و فرآورده مهمی چون بنزین بایستی چاره اندیشی شود. البته موضوع ناترازی برق مربوط به وزارت نیرو است و برخی چالش ها شامل نفت نمی شود و مجموعه کلی دولت باید چاره اندیشی کند.
پیشنهاده بنده تشکیل شورای عالی انرژی است، شورایی متشکل از وزیر نفت، وزیر نیرو و جایگاهی در سطح معاون اول رییس جمهور که نقش هماهنگ کننده داشته باشد، تشکیل گردد تا برای حل مشکل ناترازی انرژی تصمیمات لازم و کافی گرفته شود تا این چالش مهم به مرور حل گردد.
مبحث دیگر موضوع میادین مشترک با کشورهای عراق، عربستان،کویت و قطر است که ما نیاز به هم افزایی داریم و بجای رقابت، بایستی ایده مشارکت با کشورهای منطقه را در پیش بگیریم.
اگر ایده مشارکت بجای رقابت در میادین خشکی و دریایی را در دستور کار قرار بدهیم، قطعا با هم افزایی و همکاری ای که با کشورهای منطقه داریم، می توانیم عقب ماندگی ها را جبران و میادین را توسعه دهیم.
برخی معتقدند که وزیر نفت با وعده ها و برنامه های متنوع از مجلس رای اعتماد می گیرد و بعد از آن پاسخ گو نیست و بیشتر برای حل مشکلات گرفتار درمانی می کند، نظر شما چیست؟
وقتی برنامه ای از طرف وزیری داده می شود، باید با قصد اجرا باشد، همان مجلسی که به وزیر پیشنهادی رای اعتماد می دهد حتما برنامه های آن وزیر را مطالعه می کند و براساس آن رای می دهد. وقتی برنامه های وزیر اجرا نمی شود، ضعف و عدم نظارت مجلس را نشان می دهد و وزیر باید از سوی مجلس مورد پرسش قرار بگیرد که چرا این برنامه ها عملیاتی نشده و قولها اجرایی نگردیده است. اگر برنامه ای اجرا نشود مربوط به ضعف نظارتی مجلس است. نظارت مجلس باید دقیق و جدی و با برنامه ریزی مستمر باشد تا برنامه های وزیر بعد از رای اعتماد مداوم رصد و پیگیری گردیده تا خدای ناکرده قصوری پیش نیاید.
در بحث ناترازی های انرژی مثل برق، گاز و فرآورده مهمی چون بنزین بایستی چاره اندیشی شود. البته موضوع ناترازی برق مربوط به وزارت نیرو است و برخی چالش ها شامل نفت نمی شود و مجموعه کلی دولت باید چاره اندیشی کند.
پیشنهاده بنده تشکیل شورای عالی انرژی است، شورایی متشکل از وزیر نفت، وزیر نیرو و جایگاهی در سطح معاون اول رییس جمهور که نقش هماهنگ کننده داشته باشد، تشکیل گردد تا برای حل مشکل ناترازی انرژی تصمیمات لازم و کافی گرفته شود تا این چالش مهم به مرور حل گردد.
مبحث دیگر موضوع میادین مشترک با کشورهای عراق، عربستان،کویت و قطر است که ما نیاز به هم افزایی داریم و بجای رقابت، بایستی ایده مشارکت با کشورهای منطقه را در پیش بگیریم.
اگر ایده مشارکت بجای رقابت در میادین خشکی و دریایی را در دستور کار قرار بدهیم، قطعا با هم افزایی و همکاری ای که با کشورهای منطقه داریم، می توانیم عقب ماندگی ها را جبران و میادین را توسعه دهیم.
برخی معتقدند که وزیر نفت با وعده ها و برنامه های متنوع از مجلس رای اعتماد می گیرد و بعد از آن پاسخ گو نیست و بیشتر برای حل مشکلات گرفتار درمانی می کند، نظر شما چیست؟
وقتی برنامه ای از طرف وزیری داده می شود، باید با قصد اجرا باشد، همان مجلسی که به وزیر پیشنهادی رای اعتماد می دهد حتما برنامه های آن وزیر را مطالعه می کند و براساس آن رای می دهد. وقتی برنامه های وزیر اجرا نمی شود، ضعف و عدم نظارت مجلس را نشان می دهد و وزیر باید از سوی مجلس مورد پرسش قرار بگیرد که چرا این برنامه ها عملیاتی نشده و قولها اجرایی نگردیده است. اگر برنامه ای اجرا نشود مربوط به ضعف نظارتی مجلس است. نظارت مجلس باید دقیق و جدی و با برنامه ریزی مستمر باشد تا برنامه های وزیر بعد از رای اعتماد مداوم رصد و پیگیری گردیده تا خدای ناکرده قصوری پیش نیاید.